A ja i tak Cię podziwiam, bo mi z jedną buntowniczką cięzko ostatnio i tylko pdliczam sekundy jak mąż wróci wieczorem.

Oliwka się uspokoi jak się przyzwyczai do przedszkola :) daj jej czas na zmianę , na początku sie cieszyła bo dzieci i cos innego niż w domu, ale się przyzwyczai :)

Dzielna kobieto 

Strasznie boje się właśnie takich sytuacji. Przerażają mnie dosłownie... Ale to ze ani przez sekundę nie żałowalas bardzo mnie pociesza:) mam nadzieje ze poradzę sobie tak jak Ty! :) A Olus lada moment zacznie chodzić, zrobi się ciut bardziej samodzielny i będzie o niebo łatwiej :)

Podziwiam cie i  sama zastanawiam sie jak to bedzie z nami :) 

heh ale na pewno sobie poradzisz i ty i ja przecież babki jesteśmy a  my zawsze wchodzimy z każdych opresjii obronną reką czyż nie tak ? :)

Pozdrawiam :)

Doskonale Cię rozumiem. U Nas też wszystko robię z dwójką w również przedszkole. Lenka też miała kryzys, a teraz jak już jest dobrze to nawet podczas choroby chce chodzić do przedszkola. Jeszcze troszeczkę jak Oluś zacznie chodzić będzie Ci łatwiej :) Głowa do góry. Ja ze sprząteniem domu wyluzowałam i dzięki temu znalazłam chwilę dla siebie jak Lenka jest w przedszkolu, a Oluś ma drzemkę. Zrób coś dla siebie i od razu będzie lepiej :)

 

Dolo, a teraz wyobraź sobie, ze jest zima a Ty nie masz samochodu i musisz zdzierać 1,5 rocznego + 2letniego  malucha  o 6.30, zeby starszego odwieźć do szkoły dwoma autobusami.

a Wasze robaczki sa cudowne

Wiem rozumie cię też tak mam,tyle ze ja przedszkole i szkole mam prawie pod domem,ale wyjsc trzeba z dwójką...i tak 24 na 24 .Zastanawian sie czy moj ból nog jest od chodzenia czy coś innego.

Jeszcze tylko jakis czas i będzie lepiej, na pewno jest ci teraz ciężko ale kiedyś będziesz ten czas wspominać jako najpiekniejszy w twoim życiu :)

Doskonale Cię rozumiem.

Ja jestem z moją dwojką sama tylko do 17ej około, potem pomaga mi mąż, bez niego bym całkiem oszalała, zdziczała. Jeszcze do niedawna było idealnie, radziłyśmy sobie, dziewczynki były grzeczne. Od niedawna, nagle Laura przechodzi bunt 3latka, Kornelia źle sypia, przestawia się, jęczy, wszędzie lazi i wiecznie za nią gonię. Wszystko robię z nią na rękach. Od września też mi dojdzie przedszkole i łażenie na 3piętro z małą na rękach. Ostatnio nie mam sił i cierpliwości. Masakra.

Ale teżnie żałuję! JEstem w głębi duszy przeszczęśliwa, a i piękne chwile się zdarzają, oczywiscie :)

 

Pozdrawiam Cię z tego miejsca :) będzie lepiej :D