Dlaczego to się musi NAWET RYMOWAĆ?

Chciała bym krzyczeć, pomocy... albo chociaż wyżalić się do cna, powiedzieć wszystko co mnie boli i co jest źle. Niestety nie potrafię :( lepiej wychodzi mi tulenie żalu w środku i płakanie po nocach. Mam już nawet system, nie mogę płakać i szlocha dłużej niż do 12 w nocy bo potem strasznie zapunę i nie umiem usnąć długo. Jak się uspokoję na czas to nie ma źle.

Znowu pada....

Dziś też nie zdejmę piżamy i będę ryczeć na każde wspomnienie wczorajszego zjebanego wieczora. (jak choćby w tej chwili)

Nie będę malować na brzuchu, nie mam na to humoru.

może zrobię obiad. 

w sobotę mają przyjść znajomi, nie widziałam ich ponad 2 miesiące. Mimo że mieszkają 5 min stąd, byli (a może i nadal są) jednymi z naszych najlepszych znajomych na tej jebniętej wyspie. Kiedyś wszyscy razem pracowaliśmy, odkąd urodziłam tylko mąż.  Mam ochotę jutro wsiąść w samochód i uciec, albo chociaż zamknąć się w sypialni i nie wychodzić. O czym ja mam z nimi rozmawiać? ja w kolejnej ciąży a oni od 1,5 roku starają się i nic. O czym ja mam z nimi gadać? o bajkach? albo co? o gotowaniu? bo tylko tyle mam do powiedzenia. 

Im więcej czasu spędzam w domu sama z dzieckiem tymbardziej nie tęsknię za ludźmi. Za towarzystwem, a za imprezami to już wcale ;/ oglądam tylko zdjęcia na NK z kolejnych hucznych urodzin albo nawet wieczorów panienskich moich jakże kiedyś fajnych koleżanek. Kiedyś mi było przykro że - ja już nie- ale teraz to nawet mi się tego oglądać nie chce.

Idę robić swoje.... żeby wieczorem i tak uśłyszeć że wszystko jest źle...

opamiętaj się dupku bo zepsujesz resztki tego co zostało...