Jesteś poprostu zmeczona,wyjdz gdzieś sama może na zakupy,a jesli jest taka mozliwoasc to zostawcie z kims małego i razem wyskoczcie np. do kina. My mamy tak samo,ja ciagle z małym do tego ten straszy ostatnio sprawił kilka powaznych kłopotów i warcze na wszystkich a zwłaszcza na mojego M. Tez nie mamy z kim małego zostawić na jeden wieczór np.zeby wyjsc chocby na spacer sami.Niestety na obczyznie jestesmy zdani sami na siebie,wiec doskonale Cię rozumiem.

Nie jestes sama tez tak mam tylko mnie najbardziej denerwoje ostatnio moj D, a potem jak maly marudzi, to tez czasem z nerwami pytam o co cholera chodzi a maly patrzy na mnie i nie rozumie, potem jestem zla na siebie ze tak do niego powiedzialam, tez siedze ciagle sama w domu moj  D czasem pracuje nawet po 14h na dobe zalezy czy sa korki i inne atrakcje na trasie.Juz mam wszytskiego czasem dosc.Mam kolezanki ale one mieszkaja w roznych czesciach miasta i ciezko czasem sie spotkac, ogolnie w polsce byloby fajnie, ale nie byloby pieniedzy. ahh szkoda gadac, tez mam wszytskiego dosc jeszcze tan moj brzuch...

no wlasnie wiem ze w pl bylonby fajnie.ja to chce jak najszybciej wrocic;/wiem ze 1rok dla nas nie bedzie latwy,aLE NIE CHCE JUZ TAK DALEJ ZYC:(Chce zeby maly mial kogos jeszcze kto go tak bardzo kocha np.dziadkow.ciesze sie ze jest ktos to mnie rozumie,a ja bede sie starac zeby ta zlosc omijala moich chlopakow;p moze takie wyjscie z domu nawet na spacer cos da;p albo wyjde do 2 pokoju i nakrzycze na misia;p

Jesli chcesz wracać to pewnie po sie meczyc.Tez narzekam (bo chyba my Polacy mamy ku temu skłonności) ale wracac nie chce hehe.

GOSIU CZASAMI TEZ MAM TAKIE DNI, TEZ JESTEM SAMA (W SENSIE ZNAJOMYCH, LUDZIE W MOIM CZY KRZYSKA WIEKU RACZEJ NIE MAJA JESZCZE DZIECI-OGOLNIE WLASNYCH RODZIN WIEC TO RACJA ZE NIE MA Z NIMI O CZYM GADAC), JESZCZE TERAZ ZNOWU KRZYSIEK WYJECHAL  - PAMIETAJ ZE WAZNE JEST ABY  POTRAFIC PRZYZNAC SIE DO SWOICH SLABOSCI ;-) BUUUZKA:)

Ja raz krzyknełam na małą i rozpłakała się, a krzyknełam "nie wolno" bo mnie pazurami drapała po twarzy a ona spojrzała na mnie i sie rozpłakała :( więcej mi się to nie zdarzyło.

Rozumiem Cię doskonale.Też mam takie dni.Siedenie w czterech scianach 24h z dzieckiem troche męczy.I jeszcze ta odległość od bliskich itd.Niestety z daleka od dziadków,którzy by czasem zajeliby sie małym żeby miec czas dla siebie,gdzieś wyskoczyć.Znajomi,albo w pracy albo zajęci sobą bo nie maja dzieci.Ale i tak kocham mojego Bączka najmocniej na świecie:)Musimy sobie jakoś radzić,twarde z nas babki i damy radę dla naszych chłopaków najukochańszych:)

ja dlatego wrociłam do pracy , w koncu robie coś innego i nie myśle cały czas o pieluchach .

wiem co masz na myśli, ale nie wracamy, w PL nie ma przyszłosci, bynajmniej ja tak uważam, też wróciłam do pracy, i jest raźniej, kontakt z ludźmi, powrót na dobrą scieżke z angielskim:) może powinnaś isc do pracy, chociaz na part time, ja tak pracuje od początku, 4.5h dziennie. a gdzie mieszkasz?

bardzo bym chciala wrocic do pracy,probowalam ale niestety to male miasto i nie jest latwo z praca w takich godzinach.czyli po pracy meza,a na nocki nie pojde bo potem trzeba sie dzieckiem zajac wiec nie dam tak rady:((