Oczywiście tutył wpisu na swoje znaczenie dla mnie.. 

dokładnie rok temu, 01.06 dowiedziałam się od lekarza, że trzeba ciążę zakończyć.. pytam ale jak to, dlaczego? no cóż zarodek się nie rozwija, brak akcji serca..

to była najgorsza wiadomość w dzień dziecka.. 

skierowanie do szpitala na 05.06.. wstawiłam się.. czekałam dość długo na korytarzu.. co doprowadzało mnie do szału i miałam ochotę z tamtąd wyjść jak najszybciej !

Ale w końcu po kilku godzinach ktoś się mną zainteresował i przyjął na oddział..

Dostałam tabletki na krawienie.. i się zaczęło ok. godz. 12..

Nie uroniłam ani jednej łzy wiedziałam co mnie czeka..lekarze byli bardzo mili, przyszli zaptali się czy się stresuje, czy czegoś potrzebuje.. zadałam tylko jedno pytanie czy będzie bolało? odpowiedzieli, że nie, "będzie pani spała".

poszliśmy z lekarzami na salę, kazali się położyć na jakby fotelu ginekologicznym, pani anestezjolog była również uprzejma, dzięki jej głaskaniu mnie po głowie czułam, że jest ktoś przy mnie, że ktoś mnie wspiera i rozumie..

Gdy podali lek czułam jak oczy mi się same zamykają.. wtedy widziałam przez sen balony..balony w których latają ludzie.. widziałam tam siebie.. może moje maleńkie kilkumilimetrowe dziecko też tam było? być może.. szło do nieba..

Po wybudzeniu przewiezli mnie na sale gdzie spędziłam jeszcze kilka godzin, po czym wypisali do domu.. w domu czułam się  najgorzej, źle, wewenętrzna pusta była najgorsza.. płacząc ciągle mówiłam ale dlaczego JA?! 

Teraz z perspektywy czasu baardzo dziękuję Bogu, że to miało miejsce w niespełna 10tc a nie później, że maleństwo nie było rozwinięte, że nie poczułam jego ruchów, nie znałam  płci.. ciągle tak myślę, że jednak Bóg wiedział co robi i tak po prostu miało być. 

Wczorajszy dzień spędziłam na przemyśleniach o tamtym dniu..zamartwianiu się czy teraz jest wszystko w porządku.. 

Ale moje maleństwo dawało znać że ono jest ze mną, kopniaczki i ruszanie się sprawiało mi przyjemność, napewno aniołek z nieba daje mu siłe żeby być ze mną i jego tatusem, że bardzo Go/Ją kochamy