Zainspirowana jednym z pytań dnia dzisiejszego postanowiłam przelać parę myśli na bloga.

Pytanie brzmiało mnie więcej- Gdy masz już dziecko powiedziałabyś że:

a) nie sądziłam, że będzie aż tak źle

b) myślałam, że będzie o wiele gorzej.

bez zastanowienia odpowiedziałam A. Taka jest przykra prawda.. 

Miałam do tej pory styczność z maluchami, bo w zasadzie uczestniczylam w wychowaniu dwojki mojego rodzeństwa, oprócz tego byłam nianią więc myślałam sobie, ze jakoś to będzie bo przecież zajmowałam się już dziećmi i sprawiało mi to nawet przyjemność.

A jest ciężko, nie ma się co oszukiwać. Nie ma czasu na sen, nie ma czasu na jedzenie, do toalety chodzę jak już po nogach leci i to czasem z małą na rękach, nie mówiąc już o czasie dla siebie.

Różne myśli do głowy przychodzą zwłaszcza w chwilach kryzysu tak jak ja to miałam np.wczorajszym wieczorem. Mała w zasadzie cały dzień spędziła na moich rękach, na zmianę bujana i jedząca z cyca. Marudziła,a jak zasypiała to na 5 minut. Mój P wrócił z pracy półtorej godziny później bo postanowił pomóc koledze przy przeprowadzce. No tak. Ja przecież nie potrzebowałam go bardziej. ;/

Potem zjadł i położył się spać- super. A ja? Wszystko rozumiem, zmęczony pracą, wcześnie wstał.. ale to przecież niesprawiedliwe. Wstałam o tej godzinie co on plus w nocy parę razy na karmienie podczas gdy on smacznie spał. Dlaczego więc ja nie mogę się położyć i trochę odetchnąć? No tak. Jestem przecież matką.. taka moja rola.

Więc ja dalej wędrowałam od pokoju do pokoju z Majką na rękach. Kręgosłup odmawiał posłuszeństwa. Po dwóch godzinach P wstał zadowolony i się mnie pyta co ja taka zła.

No ja pier. a jaka mam być? wesoła? Jest 19 a ja od 6 rano nosze ryczące dziecko na rękach, zmieniam pieluchy, wyciągam, chowam i po 5 min znów wyciągam cyca. 

O północy nastał moment krytyczny. Łzy leciały same.

 - " Nie nadaję się do tego. Jestem za słaba. Wszyscy mieli rację, że zmarnowałam sobie młodość..".  To tylko kilka z nachodząch mnie wczoraj myśli..

Za które oczywiście chwilę potem biję się po głowie. Wystarczy jeden uśmiech mojego aniołka i wszystko mija..

Ja naprawdę chciałabym być dobrą mamą..

ale momentami zwyczajnie brakuje mi sił.

i jak jej nie kochać i być na nią złym?