Moja mama coś przebąkiwała o tym że niby siostra miała podejrzenie autyzmu. Jeszcze jako niemowle, nie dała się w ogóle przytulić, odpychała się rączkami z całych sił. Siedząc na kolana u kogoś, waliła tyłem głowy w twarz tej osoby. Mam wrażenie że nic do niej nie docierało, żadne metody wychowawcze nie skutkowały, bo ona w po prostu zamykała się w sobie i wszystko miała w d*. Mogła leżeć godzinami gapiąc się w sufit i to że miała np zakaz oglądania telewizji najwidoczniej mało ją interesowało. Ale o ADHD nie było mowy. Pocieszę Cię i powiem, że teraz ma prawie 21 lat i jest całkiem normalna;) nie zamyka się w sobie i da się z nią pogadać. Do dziś nie wiadomo czy coś jej dolegalo w dzieciństwie, czy po prostu takim dziwnym dzieckiem była.

oj, przykro mi, ze takie masz problemy...

ale...

adhd + autyzm? dziwna diagnoza, przyznam szczerze... prędzej by mi to wyglądało na zespół aspergera (łagodniejsza odmiana autyzmu), bo piszesz, że synek nie ma problemu z komunikowaniem się z Tobą...

musicie poszukać dobrego psychologa dziecięcego, ważna jest odpowiednia diagnoza, bo niechcący niewłaściwa etykietka może wyrządzić więcej krzywdy niż sama choroba...

Gdyby na blogach były kciuki to dałabym em3 w górę;)

Iwonka, głowa do góry, będzie dobrze. Możliwe, że lekarze tylko panikują, nic nie jest jeszcze przesądzone!

on w domu jest normalny...przeważnie...bo jeśli chodzi o autyzm...to nie nie ma takich objawów  w domu...tylko w przedszkolu...ale z tego co mi mówiła pani ktora ma na ten temat trochę pojęcia to są różne odmiany autyzmu...czy jakoś tak...muszę zacząć czytać...i obsewować go bardziej :/

w domu jedynie jest nie do ujarzmienia ...i to nie zawsze,bo i potrafi siedzieć 2 godziny i ogląg=dać bajki :)

nie wiem czy to jest jakis objaw, już nic nie wiem...porobie badania i się okaże...a do tego czasu niepewność :(

Mój straszy miał stwierdzone ADHD tak orzekli psychologowie ale ja myslę ze to nie to bo w domu był i jest ok a w szkole ma wielkie problemy z nauką z integracją itp.

No identycznie jak mój.

Dzięki za wsparcie :*

mam nadzieję że to nie bedzi to...ADHD to raczej pewne...ale mówią o nim że to okaz jakich mało...cos w tym jest niestety...a na dodatek jak nabroi to zaraz przeprosi (choć nie zawsze) i zrobi oczka jak kotek ze shreka, i jak go tu nie kochać :) i nie przebaczyć :)

*sorki za błędy...ale szybko piszę,bo mały stęka co chwile bo głodny już :)

Iść lepiej na te badania i wtedy będzie można coś powiedzieć. nie rozumiem co to znaczy ADHD + autyzm... no nic... przecież tak powiedział lekarz. mam nadzieję że będzie wszystko dobrze. Lamandragora by się przydała :(

Na moją siostrę też nie działało nic. "Nie do ujarzmienia" była, tak mi się wydaje;) A w kontaktach z innymi było ciężko... ale miała jedną koleżankę w 3-latkach. Twoj synek ma jakiegos kolegę z którym by się bawił?

Ja bym się za bardzo nie przejmowała opinią lekarzy, póki co jeszcze badań nie było, a lekarze często szukają dziury w całym i lubia dorabiac ideologię. Tylko jak naprawdę coś dziecku dolega to nigdy nie wiedzą co. :/