Być konsekwentną i odkładać malca do łóżeczka. Mój był bujany w wózku do 10mc życie...Miesiąc nam zajęło nauczyć małego zasypiania w łóżeczku. Nie było lekko. Ale udało się.

Twoj synek przyzwyczail sie do kolysania, jak zreszta kazde inne dziecko i to nie w momencie, gdy zaczelas go kolysac w swoich ramionach a przez 9 m-cy, gdy byl w Twoim lonie i byl caly czas kolysany, zawsze, gdy sie ruszalas... kolysalas go... ;)
On przyszedl na swiat juz przyzwyczajony do kolysania... Ty go do niczego nie przyzwyczailas...
Oduczyc? Owszem, mozna...
Pytanie... czy te kilka chwil, gdy jest maly i go pokolyszesz to taki trud?
Zanim sie obejrzysz bedzie na tyle duzy, ze bedzie sie wstydzil do Ciebie sie przytulic a Ty bedziesz tesknie wspominala te chwile, gdy byl taki malutki a Ty moglas go trzymac w ramionach i tak rozkosznie kolysac.
Jezeli bola Cie ramiona masz kilka mozliwosci...
* wsadzic w wozek i pokolysac...
* kupic chuste i ponosic w chuscie... ;) tez kolysze a przede wszystkim zapewnia bliskosc, ktorej dziecie tez nauczylo sie juz w lonie matki a nie dopiero po opuszczeniu go...

Czy warto walczyc? Czy warto zostawiac dziecko placzace i cos na nim wymuszac?

Dla mnie nie... :)

Dla kogos moze tak... ;)

Najlepiej nieoduczac. Tak jak napisala kolezanka, jestes matka to jest twoje dzieciatko i skoro uwielbia zasypiac czujac twoje cieplo to po co to zmieniac?
Ja tule i kolysze. Kup chuste lub nosidelko odciaza rece i przytulaj synka ile tylko sie da :)

Jestem przeciwniczką kołysania, latania po domu z wózkiem by ululać dziecko itp ;) Nasze dzieci od małego nauczone były zasypiania w łóżeczku. Same zasypiają i nie mam kłopotu z położeniem dziecka wieczorem spać. Nie wyobrażam sobie tachać po domu 10 kilowego bobasa. Mój kręgosłup by nie wytrzymał nie mówiąc o nerwach :P:P Dzieci mają codzienny rytuał. Kąpiel, kolacja, zabawa z rodzicami w łóżku i na koniec spanie. Wszyscy są zadowoleni, mama chodzi wypoczęta spać. Dzieci zasypiają w swoich łóżeczkach grzecznie i śpią spokojnie w nocy.Czas w ciągu dnia poświęcamy na zabawę, lubię śpiewać mojej córci, ale ani nam w głowie kołysanie ;) dziecko i bez tego jest szczęśliwe i ma poczucie bezpieczeństwa :)

Nie, no wiecie... jak sie chce wygodnie to sie nie decyduje na dzieci... ;) tylko np. kupuje psa albo kota, tresuje go... i sie ma... w miare wygodnie.
Dziecko to nie zwierze, ktore sie tresuje... od malego.

Tyle a tyle na rekach, tyle a tyle bliskosci.

Skad mozna wiedziec, ze w danej chwili nie potrzebuje tej bliskosci? Skad mozna wiedziec, co czuje w swoim wnetrzu? Co mysli? Moze sie czegos boi albo za czyms teskni?
Zawsze ma jakis powod, jezeli wola bliskosci... ;)

Ja mam cory 9-letnia, prawie 6-letnia i 2,5 latke. Z tej calej trojki dosc przylepna jest jeszcze najmlodsza, srednia przychodzi od czasu do czasu a najstarsza juz baaardzo rzadko.
;) Czas byl, czas minal... ni ma.

A jak byly male nie szczedzilam im przytulan, noszenia, kolysania... ten czas byl, nie ma go... nie da sie go wrocic, ale... one dorastaly z przekonaniem, ze z czymkolwiek by do mnie nie przyszly nigdy przenigdy ich nie odrzuce i nie powiem, ze "dziecko... idz, nie przeszkadzaj, to przeciez niewazne... to tylko twoj wymysl malenstwo, idz, bo mamusia musi miec czas dla siebie itd... "

Szkoda gadać...bardzo ciekawych rzeczy tutaj się dowiaduję. Kobieta nosi pod serce dzieciątko całe 9 miesięcy dlatego trzeba je lulać i spać w nim w jednym łóżku do usranej śmierci. No i doszło że idę na łatwiznę-lepiej pieska kupić niż zdecydować się na dziecko. Matko....