...tak chciałam pocieszyć dziewczyny dziś piszące blogi... ale sama jestem do niczego...

http://www.youtube.com/watch?v=9FpwoBit6gs

Miałeś rację 
Nigdy tak nie było dobrze jak teraz 
Piję kawę 
I nic właściwie mi do szczęścia nie trzeba. 
Jestem Bóg wie kim 
Albo nikim, bez żadnego wyrazu 
Mówię... będzie tak... 
Jakbym dzień kolejny znała na pamięć 

Miałeś rację 
Zachowuję się jak trochę stuknięta 
Przez ten długi czas 
Mylą mi się dni powszednie i święta...

Chyba zabiorę się za malowanie... w takie dni tylko to jestem w stanie zrobić. Przestanę myśleć, że nie mogłam być na pogrzebie i czy szyjka wytrzyma z korkiem... tak sie boję co będzie we wtorek, myśl o szpitalu mnie przeraża ze względu na narokzę... Muszę wyciągnąć papier i farby... muszę to tam przelać i stworzyć coś na ten kształ, jak kiedyś, kiedy odeszłam od pierwszeo męża i całe szczęście... 

"Czujesz coś?... - Nic..."

" - Nie znosił, jak malowałam - powiedziała... - Zawsze, kiedy mówiłam, że chcę rano malować, naśmiewał się z niedzielnych artystów. Podawałam mu śniadanie i szłam do pracowni, no, do pokoju gościnnego. Najpierw wykrzykiwał różne dowcipy, a potem przychodził i mówił, że jest głodny. Już o jedenastej rano. Jak nie zeszłam, żeby mu zrobić coś do jedzenia, przychodził i kochał się ze mną... To wszystko jest takie niesprawiedliwe, niesprawiedliwe, niesprawiedliwe...  - Napijesz się? - Pyszna brandy, pyszna pyszna pyszna brandy. - Pyszna brandy..."  

Trzeba się pozbierać... Muszę...