4 stycznia wyszlam za maz.. yslalam ze sie ulozy, ze bedzie lepiej.. bylam glupia i naiwna. Dalej jest to samo. Chcialam byc szczesliwa, miec normalny dom.. chcialam zeby Dawid mial pelna rodzine.. Myslalam ze on sie zmieni...

Od prawie 4 lat jestesmy razem... roznie bywalo, czasem lepiej, czeciej gorzej.. byly klutnie, szarpanie, wyzwiska.. ale myslalam ze slub wszystko zmieni.. decyzja na cale zycie, zobowiazanie wobec drugiej osoby. Mylilam sie..

Jest gorzej niz przed.. Wesele bylo koszmarne, nawet nie chce wspominac.. przeplakane.. "noc poslubna" skonczona klutnia i wyzwiskami... jego nie ma cale tyg w dou tylko weekendy ale ta sobota i niedziela sa najgorszymi dniami w calym tygodniu. Ciagle to samo.. Twierdzi ze nic nie robie, chociaz w domu blysk.. nawet powiedzial ze zla matka jestem chociaz uwazam sie za wspaniala. igdy krzywdy dziecku bym nie zrobila... troszcze sie o niego, kocham caly sercem.. 

a on? przyjedzie w piatek i wielce zmeczony.. to nic ze ja mam noce nieprzespane a on spi od 20 do 6 rano, to nic ze czasai placze po cichu ze zmeczenia chociaz nikomu sie nie zale... nie sadzilam ze tak bedzie wygladalo moje zycie, caly czas bylam saslepioa i naiwna ze wkoncu cos sie zmieni.. 

Dosc tego. nie pozwole soba wiecej szarpac wyzywac i pomiatac, traktowac jak praczke, sprzataczkei kucharke.. Brak znajomych, przyjaciol. 24 h w domu jedynie z dzieckiem na spacer.. ciagle podejrzewanie o zdrady... kontrolowanie..

Umowilam sie z radca prawnym na poniedzialek, podjelam decyzje o rozstaniu.. mam dopiero 20 lat a czuje sie na 40.. Tez nalezy mi sie szczescie po tym co w zyciu przeszlam. chce byc kochana i czuc ze komus na mnie zalezy, mam do tego prawo prawda??? 

Wyjade do Anglii z Dawidem i tam mi siostry pomoga, przygarna mnie. Zaluje ze wczesniej nie przerwalam tego.. poglam miec wszystko. Isc na studia, znalesc wymarzona prace. oglam miec kazdego a teraz? Kto mnie zechce. nigdy nie zalowalam ze mam Dawidka, wrecz przeciwnie, dziekuje Bogu za to ze on jest, mam dla kogo zyc i dla kogo sie starac. Doradzcie cos bo ja opadam juz z sil..