Ostatnio ma potrzebę dłuższego snu w dzień, w nocy jak się budził tak się budzi dalej, dostaje cyca i zasypiamy ponownie, już się przyzwyczaiłam i nawet mnie to nie męczy jak to bywało na początku, zwłaszcza że od urodzenia Małego byłam przyzwyczajona że przesypia mi noce.

Coraz częściej myślę co z sobą zrobić, ale na magistra pójdę w przyszłym roku, muszę przemyśleć co chcę robić w życiu, wiem jedno koniecznie muszę zmienić pracę, potrzebuję tego, umowa mi się kończy w lutym i będę zmuszona wrócić do pracy bo wychowawczy mi przerwie…jest mi z tym strasznie źle, ale staram się na razie o tym nie myśleć. Wypadało by też zrobić prawko, dużo planów przede mną ciekawe ile z tego zrealizuję, z jednej strony chcę coś robić dla siebie ale paraliżuje mnie przed działaniem myśl, że musiałabym zostawić dziecko, powierzyć komuś innemu opiekę nad nim, ja nie wiem jak to przeżyję, możliwe że niektórzy tego nie zrozumieją, ale nie chcę tracić tych chwil, dziecko tak szybko rośnie, w mgnieniu oka się zmienia, jeszcze mam z 4 czy 5 msc a już przeżywam, ale mnie to będzie naprawdę wiele kosztowało...

Ogólnie rzecz biorąc jestem szczęśliwa, mam cudowne, zdrowe dziecko i kochającego męża przy bok, jest pięknie :)