Dziekuję Kochana Kamilko, dała nam ,,zadanie domowe" 2 ćwiczenia do praktyki w domu... bedę je robić, przeraża mnie to wsyztsko, bo juz raz borykałam się z tym problemem w lipcu, a teraz wróciło wszytsko jak bumerang...

Ja mimo wszystko zapisała bym dziecko na NFZ. Też nie potrzebnie zwlekałam, neurolog mówiła że rehabilitacje będą trwały max. 8 tygodni, a tyle czeka się na termin. Faktycznie trwały 5 miesięcy prywatnie, aż się wkurzyłam i zapisałam go na NFZ. Żałuję, że nie zrobiłam tego wcześniej, czekaliśmy tylko 2 tygodnie! 

Co więcej - prywatka rehabilitantka ciągle widziała jakiś problem, ciągle mówiła że nie ma postępów, a ta na nfz po miesiącu ćwiczeń stwierdziła że nie ma już co z Marcelem robić, bo super się rozwija. Neurolog potwierdziła. 

Także spróbuj, nic się to nie kosztuje a przynajmniej będziesz mieć opinię innego fizjoterapeuty.

 

Życzę siły i wytrwałości , nieładnie ze strony mężą że Cię obwinia .... powinien wspierać ...

Też chodziłam na taką rehabilitację z córką i niestety lekarka ma rację , dzieci na niej płaczą :/

Bedzie dobrze , male dzieci z nie takich "opresji" bez szwanku wychodza .

Uważam, że ta rehabilitacja wcale nie musi być konieczna. Z moja córką tak było. W 6 miesiącu siedziała stabilnie, później zaczęła pelzac ale tylko do tylu. Wariowalan, latalam od lekarza do lekarza. Wszyscy mówili, że jest ok.. Że ma czas. W wieku 11miesiecy zaczęła racczkowac, siadać samodzielnie, chodzić za rączkę. W wieku 13 miesięcy zaczęła sama chodzić. Po prostu potrzebowała więcej czasu. Ja ze stresu płakałam po katach a nie było takiej potrzeby. Dzisiaj Julka np nie wspina się na łóżko, mimo, że rówieśnicy to robią. Ma czas, nauczy się.

Trzymam za Was kciuki   

Może faktycznie zasięgnij porady jeszcze innego lekarza.

Jak Hania była malutka jeden ortopeda stwierdził, że przez asymetrie i dysplazje nie będzie chodziła wogóle tylko rehabilitacja i operacja w klinice, a drugi zalecił ćwiczenia w domu proste, łatwe i przyjemne i na ostatniej kontorli dostała piatke z plusem :)

Moja kuzynka ma roczną córę, która tylko siedzi posadzona, nóżki ma malutkie, stópki krótkie, nie raczkuje a wszystko jest ok:) była u kilku lekarzy, kazali zachęcać, stymulować i tyle.

A ślubnym potrząsnąć, to Wasze dziecko i oboje jesteście za nie odpowiedzialni. Nie tylko Mama. 

Ja też uważam, że teraz grubo przesadzają z tymi rehabilitacjami. Skoro dziecko mieści się w normach, które są jednak duże, bo może dziecko siedziec posadzone mając 5 miesiecy i to jest ok i mając 10 miesiecy i to też jest ok. Z każdą czynnością tak jest. Rehabilitacje trochę krzywdzą dziecko, tzn. widziałam kilkoro takich dzieci, które nauczyły się może i siadac czy raczkowac, ale nie było to w jakimś superszybkim terminie, tylko w granicach nomy, a dzieci te były bardzo sztywne, jakoś tak dziwnie, przez ciągłe ostre cwiczenia i swoje przeżyły.. Moja córka nie robiła niczego szybko, siedziała posadzona od końca 8 miesiąca, długo się martwiłam, ale widziałam, że się rozwija, a skoro to widac gołym okiem, to jest ok. NAuczyła się sama z siebie, może trochę później, ale co w tym takiego? Nagle przyszedł taki dzień, w którym zaczęła robic nieco więcej, sama, tzn. sztukę siadania, raczkowania i wstawania opanowała w 10miesiącu życia, pod koniec nawet zaczęła chodzic przy stole! Ale sama poszła dopiero w14 miesiącu ;). Byłam z nią u lekarzy, ale niby ok. I tu też właśnie zależy na jakiego lekarza sie trafi. Czy takiego z powoałania szczerzego i nei przesadzajacego czy takiego, któremu zależy na kasie czy może na jakiegoś konowała.. Ponad to czytałam nie raz, że jedna dzieci lepiej najpierw rozwijają się fizycznie, inne psychicznie, też szybciej bezzębne, gorzej te, któe na roczek mają już zębów sztuk 16 - bo wcześnieszy okres wyją, bo je boli. Różne są teorie i różne dzieci.

Pozdrawiamy :)