My tez mielismy watpliwosci. Ja chyba najwiecej, a moj musial swoje odczekac. Rok sie staralismy, byly 4 poronienia ale jakos nie przezywalam tego bo bylo to na bardzo wczesnym etapie. Ale wkoncu sie udalo boimy sie jak to bedzie ale cieszymy sie ze nasz syn nie bedzie jedynakiem i bedzie mial towarzystwo do zabaw :)

Zawsze sa watpliwosci. Ale warto. Powodzenia w podjeciu decyzji i trzymam kciuki :-)

Ja mam dwoch synkow 4 latka i i prawie 10 miesięcy. To jest niesamowite jak oni sa za soba. Duzo opisywania ale to byla najlepsza decyzja jaka moglam podjac. Wspólne kapiele wyglupy. Nie ma cos sie wahac. Ja się starsznie ciesze ze maja siebie. Nie wiem jakie beda mieli relacje w dorosłym życiu ale dzieciństwo beda mieli fajne. Oczywiście nie jest tylko kolorowo. Sa zgrzyty. wyrywania zabawek. Nawet juz bic sie potrafią ale to epizody. Moje dwa kitolki ;-)

U mnie to samo co u Evvki. Czasem jest ciezko ale ogolnie jest super;-) nie ma sie co wahac jak oboje tego chcecie.

A co do wygody. Przy jednym luksus jak juz to komus pisalam. Nocki przespane. Gdy idzie do przedszkola pol dnia tylko dla siebie. Ale nie chcialabym tego spokoju i czasu wolnego. Serducho rosnie gdy sie na nich dwoch patrzy. A chate kiedys w koncu ogarne :-)

nawet w ciąży z Wojciem zastanawiałam się jak to będzie i byłam przerażona chociaż był planowany, wystarany i wyczekany:) Ale jest super :) .jakakolwiek decyzje podejmiecie to życzę Wam zawsze jak najlepiej :)

U nas jest parka 3 lata różnicy. Świata poza sobą nie widzą. I nie chciałam żeby córka była jedynaczką.

Ja od zawsze wiedziałam, że nie będę mieć jednego dziecka. Teraz jestem w drugiej ciąży, starsza córka ma trzy latka i chociaż boję się z różnych względów to jednak nie żałuje decyzji. Więcej będę mogła powiedzieć po jakimś czasie spędzonym z dwójką już:) tylko mi się wydaje, że im dłużej będziecie czekać tym trudniej będzie wam się zdecydować.