A co pomoze ci zmiana mieszkania? Moim zdaniem to wcale nie jest smieszne. Pomysl powaznie o tym zeby sie udac do specjalisty ktory ci pomoze. Podziwiam cie ze tak dlugo z tym zyjesz. Nie zastanawiaj sie tylko sie umow do psychologa on cie dalej pokieruje. To nie jest wstyd lekarz jak kazdy inny.

Też myślę , żebyś zaczęła od psychologa . Spokojnie opowiesz komus obcemu o wszystkich lekach, może pomoże Ci znaleźć przyczynę i pomoże :) Spokojnie :). Ja żyje od 5 lat z nerwicą lękową . Życie w strachu jest straszne ! Trzeba Dac sobie pomóc, bo to wyniszcza ogromnie. Mam okresy, ze jest super, ale czasami. ...szkoda gadać. Miałam już 50 chorób śmiertelnych, A okazało się że to wszystko reakcja organizmu na stres.

Kup światło. Sciemniane ledy mogą świecić całą noc, będzie Ci raźniej przy świetle. Wierzysz w Boga? Moze pomogą krzyżyki nad drzwiami jeżeli boisz się duchów. Często jestem z dziećmi samą. Mam lampkę w gniazdku i zapalam kiedy czuję się nieswojo.

To jest nerwica lękowa i to calkiem poważna skoro dokucza ci codziennie i to od lat, ja mam ataki nerwicy tylko czasami ( podjrzewam że to ma okresowo związek z hormonami lub niedoborem mikroelelemtów). Tak więc psycholog, uważaj jesli przekeruje cię do psychiatry bo on może ci przepisać jakieś leki- ja np. jestem b. ostrożna z lekami. Uzupelnij mikroelementy: magnez, potas , wszystkie z grupy wit B. Moze to się wydawać smieszne ale to pomaga. Rada z lampkami itd. od Kasi też jest przydatna, spróbuj także treningu autogennego- w internecie są instrukcje, techniki oddychania itp. bardzo pomaga żeby się uspokoić. No i na koniec- NIC nie możesz za to ze twoja siostra ma padaczkę i akurat przy tobie miała ataki, może to zabrzmi brutalnie ale znam z autopsji takie osoby w rodzinie, które maja jakas przypadłośc i od dziecka sa przyzwyczajone że są biedne, trzeba się litować a inni się nie liczą. Nie wiem czemu ma do ciebie żal, mogła zostać w domu skoro nie wysypianie się moze spowodować atak. Zrzucanie winy na ciebie jest chore, zwlaszcza ze musialas wstać w nocy zrobic dziecku mleko. No i oczywiście- zmiana mieszkania nic nie da, w innym bedzie to samo.

Ps. ogladalam kiedys reportaż o tym jak sie leczy fobie typu pająki, strach przed ciemnością itp. stosuje sie terapię wstrząsową tzn. trzeba sie konfrontowac  z tym czego się najbardxziej boisz. Oczywiscie pod okiem specjalisty i stopniowo.

Tez mialam takie chwile jak bylam mlodsza. Chociaz ostatnio wyszlam od znajomych sama i nie doszlam do domu. Z jednej strony byl las a z drugiej domki letniskowe. Usiadlam przed jednym domkiem i ryczalam. Boje sie ciemnosci. No i boje sie sama w domu siedzziec. Dzis rano slyszalam jakies przerazajace odglosy bedac w lazience. Myslalam ze tesciowa ma tv wlaczony i leci jakis film wojenny ale u niej ciemno i cicho bylo. 

Do psychologa potrzebne jest skierowanie?

nie do psychologa nie .

Karolina tez mysle ze dobrze byloby sie wybrac dopsychologa a do tego czasu spróbuj moze z tym swiatlem. Rozumiem cie ja tez mam nerwice lekowa i np ja nie wejde do autobusu ani pociagu ani sama ani z kims tak panicznie sie boje.

Karolinka. To bardzo poważna sprawa. Przechodziłam wszystko co piszesz. Wyobraźnia w takich lekach działa jak szalona, człowiek słyszy i widzi rzeczy których nie ma. Ja wszędzie w ciemności widziałam duchy, potwory. Bardzo długo, aż miałam chyba z 18 lat to paralizowalo mnie. Nie mogłam w nocy iść do łazienki wolałam sikac w majtki. Mi pomogła modlitwa, czytanie psalmow, ktoś mi polecił. Do dziś kiedy idę w ciemności, albo w nocy do łazienki serce mi wali mocniej i rozpalam wszystkie światła, śpię też tylko przy lampce, zawsze sobie śpiewam ten psalm, PAN JEST PASTERZEM moim, choćbym nawet szedł ciemna dolina zła się nie ulekne boś Ty ze mną... Jestem wierząca, więc śpiewam to z wiarą i czuje ze boję się ale daje rade iść dalej. Oj ale musiałabyś widzieć mnie w akcji nie raz, jakim sprintem biegnę na 4 piętro jak wracam sama o 21. To jest straszne. Kochana. Tak jak dziewczyny piszą, mnie pomógł Pan Bóg, modlitwa mam silne lęki z dzieciństwa jestwm dzieckiem bardzo agresywnego niegdyś alkoholika wiara mnie uratowała, ale nie wiem czy jesteś wierząca więc warto przejść się na terapię behawioralna, bez leków, tylko rozmowa i żeby znaleźć przyczynę Ściskam cie mocno. I nie obwiniaj się o atak kuzynki, wiem że oskarżenia to kolejny skutek nerwicy lękowej też mam. Yo nie twoja wina kochana i nie miałaś na to wpływu!

Ja bardzo nie lubie ciemnosci.. na szczescie oprocz partenra za sciana mieszka jego babcia i wujek. Ale w zeszlym roku oboje byli w szpitalu do tego moj chlopak wyjechal do pracy... ciagle slyszlama ze ktos wchodzi tak sie balam ze nie wiem. Pewnie gdybym tak ciagle byla sama to bym zglupiala