Jest coraz lepiej:) strach ustąpił miejsca pozytywnemu nastawieniu do porodu.... Czyli jest dobrze, nie mogę się doczekac tej chwili, gdy go przytulę, zamruczę pierwszą kołysankę, tak jakoś szczęście mnie przepełnia, nie wiem skąd go tyle....przecież jeszcze niedawno byłam przerażona:O

Jaki dziś piękny dzień, idealny dzien na urodzenie syna...

Dzisiejszego ranka pierwszy raz szukałam pozytywnych relacji z porodu, bo wczesniej czytałam tylko o tych makabrycznych porodach z kleszczami w roli głównej, przywiązywaniem nóg do krzeseł porodowych. Oglądałam za dużo filmów z porodu, wygląda to jak rzeznia. Zawsze bylam zdania, że chcę wiedziec, co mnie czeka...

I wiem, cieszę sie że to juz blisko, że go zobaczę niebawem.

Ten naiwnie pozytywny stan to chyba przez nadmiar słonca:) Nie sądzicie?

Jutro jadę na KTG, mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze:)

No i trzymajcie kciuki :D