Bohaterowie: Katiuszka, kobita, moje dzieci i widownia

Wybrałam się dziś do nowootwartej bibiloteki. Pogoda pod psem. Deszcz lekko padał. Dzieci w kapturach, ja bez parasolki. Sobota, wiec autobus do nas co poł godziny jeżdzi.

Ja poddnerewowana już w bibiotece, bo pani bardzo opornie sie ksiazki  odkodowywały. Do autobusu 5 min, a do przystanku kawałeczek.

Patrze, nie mam torby na ksiażki wiec musimy je wziąć  w ręce... Ala w krzyk, ze też chce nieść ksiażki. Nie mam czasu jej tlumaczyć, dlaczego nie może tego zrobić( deszcz, łatwo upuścić ksiażkę w kałużę) . Mówię, ze wyjaśnie jej jak dotrzemy do przystanku. Ala w ryk Wybiegamy pędęm z bibioteki w strone przystanku.  To jakieś 200m. Z  krzykiem poganiam dzieci ( przyznaję, bylam bardzo zdenerowowana i  poganialam dzieci, a zwłaszcza płacząca Alę).

Autobus nam ucielkł. Staliśmy w deszczu moja złośc narastała i nagle słyszę glos.

- Jak można tak drzeć się na dzieci na ulicy? Stresowac je! Ja nigdy takl na dzieci nie krzyczałam.

Patrzę, kobieta mniej wiecej w moim wieku mówi do mnie podniesionym, karzącym tonem.

- Skoro pani uważa, ze krzywdzę dzieci to mieszkam przy ulicy K... , moje nazwisko P... prosze to zgłosić na policję. Może mi pani zdjecie zdrobić.

Na to kobieta, ze powinnam sie leczyć u psychiatry...

Ludzie wokoło się przyglądaja  i słuchają tej naszej "rozmowy".

Juz miałam ochotę je pwoiedzieć, ze mam juz termin 7.12 i podac nazwisko mojego lekarza.

Byłam wkurzona na maxa... Fakt, nie powinnam krzyczeć na dzieci. Zle zrobiłam. Ala płakała.

Nie jestem matką idealną., ale naprawdę rzadko podnosze na dzieci głos, a tym bardziej w miejscach publicznych.  Zazwyczaj tłumaczę od razu, dlaczego nie mogą czegoś robić.

Odczułam tą scenę jak policzek właśnie dlatego.

Gdyby kobieta w miły sposob zwrociła mi uwagę pomagając mi się uspokoić, to jeszcze bym jej podziękowała. A tak skończyło się na płaczu moim, moich dzieci , skoku ciśnienia do mocno ponad 200/100 (tak czułam), a potem spadku do 71/78 (mierzyłam  w domu). Moje samopoczucie do bani...

Dzieci mnie przeprosiły jak siedzielimsy i czekaliśmy nanastępny autobus ( Ala sama z siebie o dziwo, bo trzeba jej przypominać) , a ja dzieci.

Jeszcze 2 tygodnie temu, w tak silnym stresie najadłabym się tak, zebym doprowadziła do wymiotów. Tym razem musiałam sobie poradzić bez jedzenia, a na dodatek byłam juz trochę głodna.

To właśnie Katuszka niedoskonała

P.S. Jeszcze raz dziekuję Misiu