wszystko będzie dobrze, obawy są naturalne chyba każda z nas je miała, szczególnie w III trymestrze ciąży. Życzę powodzenia!!!

kochana dasz rade! ja z mezem jestemy sami na obczyznie i dalismy sobie rade ;) (ale tez mialam takie mysli) i do tego jeszcze dojdzie nam druga dzidzia wiec...... co na nie zabije to nas wzmocni! bedziesz super mama glowa do gory!

nie przejmuj sie, ja tez od kilku tyg przed porodem myslalam czy podolam urodzic dziecko i tak dalej... wyszlo w praniu - jak odeszly wody to przeciez nie mialam wyjscia - musialam isc na porodowke, wytrzymywac skurcze... dalam rade tak 6 godz, a potem okazalo sie ze CC i co ? myslalam ze nie podolam wstac z lozka z cieciem... ryczalam na sama mysl... bylo ciezko, ale z mysla o synku ktory mnie potrzebowal lepiej sie wstawalo... teraz minely 2 tyg i mimo ze rana mi sie papra i nie jestem w pelni sprawna tak jak bym juz tego chciala to jesli wiem ze musze np w nocy wstac bo maly placze to po prostu to robie nie myslac o ranie... my, kobiety jestesmy odporne na bol (choc jedne mniej drugie bardziej, ja jednak mniej :D) i damy rade:) zobaczysz ze jak przyjdzie czas 'rodzenia' po prostu zacisniesz zeby i bedziesz dzialac:)