a wiec we wtorek idziemy do szpitala a w czwartek zobacze sie pierwszy raz z maja córcią :)  jestem przeszczesliwa i troszke smutna. zostawie mojego przystojniaka co prawda pod opieką męża ale sam fakt rozstania sie z nim powoduje łzy w moich oczach :(

nigdy nie rozstawaliśmy sie na dłuzej niż 3 godziny a tu szykuje sie pobyt do conajmniej niedzieli...

czy boje sie cesarki? nie ! wiem co mnie czeka. moj profesor robił pierwszą i teraz tez wiec ufam mu.

a jesli chodzi o ból..no cóż,moj próg wytrzymalości jest dośc słaby no ale  zawsze domięśniowy ketonal i damy rade :)

moja rodzinka sie powiększy :)) super !!!