Z dnia na dzień coraz więcej rewelacji, Zuzia już nie tylko pełza jak szalona, ale też próbuje raczkować, chociaż na razie idzie jej to raczej słabo, bo ciągle się wywraca  Jakiś czas temu zaczęliśmy brać ją pod paszki i stawiać na naszych kolanach i tak bardzo jej się to spodobało, że od kilku dni łapie mnie za fraki i sama się podciąga. W łóżeczku to samo, rączkami za szczebelki i hop do góry, staje sobie na kolanach, czasem uda się na stópkach i nie chce się położyć  Także dno łóżeczka obniżyliśmy już na sam dół, bo bałam się, że któregoś dnia jakimś cudem z niego wyskoczy
 Niestety tylko nogi ma takie mocne, bo jak się ją posadzi nawet z oparciem to się przewraca na boki albo leci do przodu... Chociaż już są małe postępy, wystarczy, że trzyma się rączką czegoś, albo złapie mnie za rękę i wtedy siedzi stabilnie
 Zasób słów, a raczej dzwięków, też się poszerzył, Zuza gaworzy sobie - tata, baba, dada, gygy, a najbardziej nas rozśmiesza ejoejo  Śmieje się bardzo mało, trzeba się nieźle namęczyć, żeby się zaśmiała na głos. Za to uśmiech nie schodzi jej z buźki :)
 Na chwilę obecną stan uzębienia - 2 dolne jedynki, rozmiar ubranek - 68, waga - nie mam pojęcia, mam nadzieję, że w końcu dobiła do 7 kg  Rosną też włoski, widać, że zrobiły się gęstsze, kolor oczu się na razie nie zmienia, nadal jest piękny brąz i mam nadzieję, że taki zostanie hehe. Co tam jeszcze? Ach, ślini się dalej okropnie, czasem leci jej ciurkiem jak z kranu, ale ulewa zauważalnie mniej, chociaż tyle :)

 A co u matki? Ja wpadłam w jakieś błędne koło ha! Moja waga mnie dobija, nie potrafię wziąć się za siebie. Są dni kiedy patrzę w lustro i nie mogę wcisnąć się w stare spodnie, i wtedy mówię sobie, że najwyższy czas coś z tym zrobić. Ale potem coś się wydarzy, jakieś problemy są, jakieś nowe obowiązki, dół i macham na to wszystko ręką  A potem oczywiście żałuję, i tak w kółko...
 
 O! I jeszcze jedno, jutro egzamin teoretyczny z prawka, trzymajcie kciuki, bo z tych nerwów spać nie mogę