Hania skończyła tydzień temu 7 miesięcy :) Waży teraz ok. 8 kg, spora jest dziewczynka, taka okrąglutka :P Tak się martwiłam, że będzie problem z jej rozwojem, albo że będzie później wszystko robić, bo urodziła się ten miesiąc przed czasem, ale się myliłam :P Dogania siostrę, jest silna i zdolna, potrafi już się czołgać, raczkować, siadać i parę dni temu zaczęła wstawać w łóżku i w sumie przy wszystkim gdzie tylko się da. Poważnie zaczęłam się zastanawiać nad kaskiem ochronnym do raczkowania i nauki chodzenia, bo już w ciągu trzech dni przewróciła się z 15 razy, czoło to ma całe czerwone od siniaków Większość dnia spędza na podłodze w pokoju siostry, ja nie mogę jej mieć non stop na oku, niestety, chociaż staram się spędzać z nią jak najwięcej czasu. Aha no i nie musimy już chodzić na rehabilitację :)

Zuzia jest baaardzo nieznośna, w niedzielę kończy dwa lata, bunt trwa. Chociaż może nie jest najgorzej, może jeszcze gorzej dopiero będzie ale letko nie jest. Ma dni, gdy jest super kochana i grzeczna i w ogóle, ale są też takie, że wyje (bo inaczej tego nazwać nie można) godzinami z byle powodu. Bo jej się puzli nie uda ułożyć. Bo ona chce oglądać jajeczka. Bo nie chce iść na pole. Nie chce też wracać do domu. I wiele innych ;)

Poza tym jestem ciągle pod wrażeniem jej mowy, mówi dosłownie wszystko, składa zdania coraz dłuższe, śpiewa piosenki, zapamiętuje wierszyki nieskomplikowane. Nie mogę też się napatrzeć na jej relację z siostrą, Hania ją uwielbia, chciałaby ją dotykać i patrzeć cały czas, Zuzia się nią opiekuje, bawi się, jak Hania zaraczkuje tam gdzie nie powinna to Zuza łapie ją za nogi i ciągnie do tyłu ;p zabiera jej sprzed nosa małe niebezpieczne zabawki, przebiera pampersy (z moją pomocą).

Ogólnie jest ciężko, ale super  

PS Nie mogę się doczekać wiosny!