I tak ten czas leci... Zostało 14 dni... Dwa tygodnie i będe tulic synka w ramionach Nie moge sie doczekać.

Z drugiej strony ogarnia mnie lęk- sprostam temu wyzwaniu? wiem jedno, będe sie starać ze wszystkich sił a jakie będa tego wyniki to sie okaże. Łatwo nie bedzie, tego nikt nie powiedział. Mam nadzieje że mąż pojmie w miare szybko jak to jest z dzieckiem i że bedzie mi pomagał Mamy siebie- damy rade!

Wczoraj miałam ciężki dzień i noc. Bolesne skurcze z uczuciem ciągnięcia w dół, bóle jakby miesiączkowe i krzyżowe. W dzień kłucie w pipce, wiecznie twardy brzuch i ogólnie jakos tak mnie bolał. I dodatkowo zaczeło mnie czyścić;/ aaa z sikaniem to nie nadążałam biegać. Myślałam- czy to juz? Jeszcze czas przecież... Spakowałam do końca torbe żeby mieć gotową w razie gdyby  Igorkowi sie śpieszyło. Wziełam nospe i na chwile pomogło, pozniej stwierdziłam że nie bede sie faszerować chemią i leżałam jak najwiecej - wtedy było mi ok. Wieczorny dłuugi prysznic pomógł. Dziś w nocy był spokoj.. Czyzby fałszywy alarm? Moze teraz juz tak bedzie? Brzuch robi sie twardy co jakiś czas. Młody jakoś mniej sie rusza za to bardziej pręży. Trzeba sie bedzie chyba przyzwyczaić.. Niestety niedoświadczona pierworódka ze mnie

Zniose to i musze dotrwać do 13tego :) Chce żeby mały jak najwięcej jeszcze przybrał i posiedział u mamusi w brzuszku:) Chociaż wszystko już gotowe na jego przyjście... A dziadzio już dziś zapowiedział nam wizyte 13tego na oddziale :) oto łoże Królewicza

Mamusia i Tatuś wytrwale czekają