W zlewie sterta naczyń, pies nie wysikany i Mąż bez śniadania z domu wyleciał, ale co tam.Postanowiłam całkowicie wciągnąć się w portal i napisać swój pierwszy post:)

  Wczoraj minął mi termin porodu a tu nic.Wiem, że sytuacja wyjątkowa nie jest, bo nie ja pierwsza się naczekam na Dzidziusia.Ale szczerze mówiąc - mam dość.Dośc kopniaków w żebra, sikania co 15 sekund i tego, że w autobusie zajmuję już dwa miejsca siedzące, nie mówiąc już o tym, że wczoraj Mąż musiał pomóc mi z nich wstać:) Ciągle słyszę, że świetnie wyglądam bo niby tylko 6 kilko na plusie, żadnych obrzęków itp, ale i tak czuję się jak traktor.Troszkę drażliwa się zrobiłam, zadarłam z połową miasta i dziwię się, że mi jeszcze nikt przez to nie przylał:)Nawet pies już nam do łóżka nie próbuje włazić tylko łypie na mnie groźnie spod stołu. Latam na spacery, kocham się z Mężem, wieszam firanki i nawet podłogę zmyłam jak przystało nazdesperowaną ciążówkę - na czworakach. I jedyne co mam to figa z makiem i trochę zakwasów. 

  Jedynie lekarz w szpitalu na wczorajszym badaniu mnie lekko pocieszył - na słowa "do soboty powinna pani urodzić" miałam ochotę rzucić mu się na szyję i po rękach całować.Ale jeśli się okaże , że nie miał racji to też mu się rzucę na szyję - i będę gryzła aż do krwi... ;)