Moj cudaczek siedzi sobie w brzuszku juz 13 tygodni:)) Jeszcze 2 miesiace temu kiedy pomyslalam o ciazy watpilam ze wogole sie uda..Od dwoch lat czulam juz potrzebe posiadania dziecka ale z racji ze studiowalam nie chcialam przerywac nauki i tylko dlatego odlozylismy starania na pozniej..ale w glebi duszy bylo mi ciezko i widzac kobiety z brzuszkiem czy wozkiem poprostu zazdroscilam.. az wkoncu nadszedl czas kiedy podjelismy decyzje o odstawieniu tabletek i wzielismy sie do dziela:) Utrudnieniem bylo to ze moj E ciagle poza domem i nie zawsze byl kiedy akurat mialam owulke..coz..trwalo to pol roku az wkoncu w przerwie swiateczno sylwestrowej sam obliczyl mi dni plodne i postaral sie nie przegapic:D dzisiaj sie z tego smiejemy ze suma sumarum dzieki jego uporowi udalo sie:))

Ciesze sie bardzo ze los dal nam szanse i mam nadzieje ze wszystko potoczy sie tak jak sobie zamarzylismy:) Jak kazda przyszla mama leze sobie wieczorami i nasluchuje czy niunka sie rusza..i czekam na to z utesknieniem.. 

no dobra rozpisalam sie:) Uciekam spac:) buziale