Co z tego ze mam chlopa, jak go nigdy nie ma w domu :(

Dzisiaj fajna pogoda myślałam, że pojedziemy nad wodę a tu zonk bo staremu bale pomaga robić.

Wiecznie jakaś wymówka, ale rano jak się pytałam co będziemy robić to było "nic, odpoczywać"... Jak nie bale, to wyjazd po jakieś auto, jak nie auta to coś przy traktorach zrobić, krowy pomoc doic i tak w kolko.... Czy do jego rodziców nigdy nie trafi to, że ona ma wlasną rodziną?? Dla nas doslownie zero czasu, a jak chce jechać do miasta to "jedz i nie musisz wracac"...

Wiem, nie jestem idealna, mam swoje wady i zalety, może trochę jestem wredna, ale czy przez to naprawde zasługuję (zasługujemy) na to, żeby nie mieć swojego życia?? Że zawsze jest ktoś/coś ważniejszego??

Z jednej strony chce żeby Julcia miała pełną rodzinę, ale wiem,  że ja na tym tracę i to chyba więcej od niej?? Bo ona za kilkanaście lat będzie miała własne życie a ja? zostanę sama, w dodatku z tą myślą, że mogłam coś zmienić a nie miałam odwagi, bo chciałam szczęścia dla swojego dziecka??