Muzyka ratuje mi życie.

Wyciąga mnie z odchłani zamętu, powala na łopatki, drżącymi palcami wpędza w życie na nowo...

I gdybym mogła wybrać kim będę za milion lat, byłabym piosenką, tlenotwórczym dzwiękiem, niebieskookim snem albo tęczobarwnym spojrzeniem tych oczu o których w każdej sekundzie pamiętam...

Nie zapominajmy o tym co ważne.

Taka moja Modlitwa....

Naucz mnie

piękne listy pisać

z Bogiem pod rękę biec prosto w słońce

umierać za cuda widziane tylko na obrazku

słać Ci miłości w butelkach po winie

Naucz mnie kochać mocniej

nad życie

każdego dnia zanim z łóżka wstanę

ufać jak tylko dzieci bezbronne ufają

Naucz mnie

jak pomarańcza toczyć się nieświadomie

być bryłą światła dla oczu posępnych

Naucz mnie wierzyć nie tylko w półprawdy

Ciszy, pokory i wybaczenia

naucz mnie tego i jeszcze więcej

aż dotrę

nie otwierając oczu ni serca

po herbacianych zorzach

w traperach do nieba.

Przez moment zapomniałam kim jestem.

http://www.youtube.com/watch?v=y8AWFf7EAc4