Marsylianko, Maryslianko ... zrobisz co Ci podpowiada serce. Jak zawsze, bo Ty taki typ jesteś. Tak bardzo chciałabym, żebyś była szczęsliwa jakąkolwiek drogą pojdziesz. Pamiętaj, ze Twój Synek kocha Cię najbardziej na świecie.

Cokolwiek zrobisz pisz do nas. Ja tu będę czekała na Twoje wpisy, inne Mamy jak sądzę też... I jak tylko bedziemy umiały pomóc - pomożemy.  I dwa serca dlaa Was - Ciebie  i Stasieńka

Jesteś dzielną Kobietą!! Naprawdę!

 

Życze Ci wszystkiego dobrego , tylko sie zastanów za czym gonisz , za czym tesknisz , za jakimś wyobrażeniem o waszej miłości a nie chyba o realiach .... Do wrzesnia sporo czasu , przemyslisz sobie to wszystko na nowo , emocje opadną .... 

Niunia bardzo mi przykro... boli cholernie i boli podwójnie ze względu na dziecko. On Cię skrzywdził. To Ty jestes w tym wszystkim ofiarą i Wasze dziecko. Nie możesz się obwiniac za to,że przestał Cię kochać. W takich sytacjach lepiej jest się rozejść niż męczyć i zdradzać się wzjemnie. Dokładac sobie do pieca cierpien i żalu. Jeżeli coś minęło to już nie wróci. Podnieś głowe do góry,wypnij cycki. On nie był Ciebie wart skoro postąpił tak a nie inaczej. On tez Ci przysięgał miłośc i wierość i uczciwość. A niczego nie był w stanie dotrzymać. Trzymam kochana za Ciebie kciuki:* Też byłam samotną matką :* Wszystko się poukłada tylko trzeba czasu.

Wiem, że to co napisze, zapewne Cie nie pocieszy, ale jestes pewna, że chcesz być z kimś kto ma kochankę, kto zostawił Cię dla kogoś innego, samą z dzieckiem? Czy naprawdę uważasz, że tak zachowuje się osoba, z którą chcesz spędzić życie? gdyby chciał odbudować waszą relację zapewne zgodziłby się na Twój przylot, na to, abyście spróbowali na nowo. Nie wierzę, ze nagle urwie kontakt z kochanką, sama miałam podobną sytuację w życiu z bylym partnerem i wiem, że tak jak napisałaś, on mydli Ci oczy dla świętego spokoju. czytając Twoją historię, mam wrażenie, że czytam o sobie kilka lat temu. Też nie mogłam się pozdbierać, błagałam, brałam tabletki uspokajające, nie moglam w ogóle dojść do siebie, wszystko mi o nim przypominało. Trwało to ok. 3 miesiące, ranił mnie cały czas, obiecywał, a i tak kłamał, aż w końcu we mnie coś pękło, zrouzumiałam, ze nie chcę takiego życia, nie chcę spędzić go z kimś takim. Urwałam kontakt, a on wtedy "na nowo się zakochał", bo wiedział, że ja już nie mam siły walczyć. Niestety nie potrafiłam mu wybaczyć, było za późno, on do dzisiaj nie może się z tym pogodzić. 
Nie radzę Ci źle, raczej wymieniam się z Tobą swoimi doświadczeniami. Uważam, ze facet tak postępując jest pozbawiony honoru, godności itd. Ja rozumiem, że czasem miłość nie wybiera, ale chyba nie po to się przysięga przed Bogiem, aby później tak po prostu zranić, oszukać, oklamać, zostawić? 
Uwierz mi, że świat Tobie w tym momencie się zawalił, ale jak to się mówi, po burzy zawsze wychodzi słońce. Powiem to, co zapewne wszyscy Ci powtarzają...On nie jest wart tego, co przeżywasz. Wiesz ile na świecie jest mężczyzn? Samotnych, mądrych, kochających, zdradzonych? 
Ja po zdradzie weszłam przypadkowo na pewien portal, wpisalam w google "forum dla zdradzonych", poznałam tam wspaniałych ludzi, którzy przezyli podobne, albo nawet gorsze rzeczy i to w nich znalazłam siłę do tego, aby żyć dalej bez niego. Nie umiem Ci tutaj przez internet powiedzieć jak bardzo zranisz się, starając się o niego, bo on i tak tego nie chce. 
Mimo wszystko życzę Ci powodzenia i mam nadzieję, że wszystko się Tobie ułoży, ale uwierz mi, że wspomnisz to co Ci napisałam... TO ON POPELNIL BLAD!, a nie Ty. Dlaczego TY się starasz? Nie.. to on powinien Cie blagac o wybaczenie. Piszac to mam lzy w oczach, bo wracaja wspomnienia, te zle..okropne. ten zal. I nie chciałabym abyś Ty przezywała to samo, choc wiem, że jeżeli nie odpuscisz tak będzie. Za nim ja to wszystko zrozumiałam, musiałam wiele przezyć, Ale wiem jedno, latwo się piszę, gorzej byc w takiej sytuacji. Powodzenia, i nie daj się. Będę trzymać kciucki. 

Z czasem wszystko się okaże, ja tez byam w podobnej sytuacji kiedyś( bez dziecka) i tak samo on chciał  "mieć czas do przemyślenia", a tak naprawdę to chcial miec świety spokój ode mnie, jak napisala contrasek. Tyko że jak jest dziecko to może byc inaczej.

 

Pozwalam sobie też napisać coś od siebie. Rok temu przeżyłam to samo co Ty teraz...myślałam że świat się zawalił, ze nie dam sobie rady, przecież to była miłość po kres...dzisiaj stwierdzam, że to co się stało przyniosło mi prawdziwe szczęście...jeśli masz ochotę popisać to czekam na wiadomość.

 jestem z Tobą