Po pierwsze to Stasi będzie miał braciszka. Gdy zaakceptowałam myśl, że jednak może będzie córka, synek pokazał jądra :P

Ale z drugiej strony jestem w rozsypce. Bardzo się deneruję po tych badaniach, bo lekarka wykonująca badanie zauważyła jakieś nieprawidłowości w budowie serca. Normalnie widziałam po jej minie, że coś jest nie tak. Mówiła, że może to być wada, ale nie wie, bo nie jest w stanie stwierdzić, zauważyła coś dziwnego, z drugiej strony stwierdziła, że może taka uroda anatomiczna i może mąż albo ja też mamy taką budowę serca. A dokładnie chodzi o przepływ żylny prawego przedsionka. Popłakałam się na badaniu :( tak się przejeła, że załatwiła mi wizytę na jutro u bardzo dobrego kardiochirurga w dodatku na NFZ mnie wcisnął, bo prywatnie terminy na luty.  Niby mnie uspokajała, że mam się przedwcześnie nie denerwować, bo nie jest to zagrożenie dla życia dziecka, co najwyżej (sic!) będzię mieć operację po urodzeniu i wszystko będzie ok, ale marne to pocieszenie. Wciąż liczę, że to tylko tak wygląda jakoś dziwnie, a tak naprawdę jutro usłyszę, że jest ok.

Choć co chwilę dostaję spazmów - dosłownie :(

Zastawnawiam się czy to taki dobry lekarz ten kariochirurg, że nie odmówił potrzebującej ciężarnej terminu, czy może jednak sprawa jest poważna, że jak mu lekarka powiedziała, o co chodzi to tak szybko mnie wcisnął....odejdźcie te czarne mysli.