Dla moich kochanych, Agi, Kamilki, dla biednej Majki, do dziewczyn z Lutego 2012 i Kasi, która nie ma czasu tu niestety zaglądać, dla tych które śledzą nasze losy i przypadkowych zaglądaczy ;)

Właśnie przy obiadku poczułam, że łyżka napotyka na swej drodze coś twardego - żaruję do Farbena - "stary mamy zęba". Jak zawsze żadne z nas nie uwierzyło tym słowom ( cierpliwie i systematycznie wypowiadamy je każdego dnia od chyba już trzech miesięcy, a od trzech tygodni nie śpimy przez to po nocach). 

Po obiedzie jakby nigdy nic idziemy na łóżko, maniciure, pediciure i  smarowanie dziąsełek Dentinoxem przez drzemkowym cycem. A tu  SZOK - mamy zęba! Mówię do Farbena jeszcze nie wierząc moim ustom i tym co wypowiadają. 
 

Czuć pod palucem zębulek jak trza, taki kawalątek całości dopiero. Nie ważne, ważne że jest i te nieprzespane noce nie są bezpodstawne. Niech teraz sobie biały kieł rośnie i niech Marcelego Podkówkę boli coraz mniej. Janek mówi, że widać dwa nachodzące! A to perełecki. 

I w takiej chwili zapominam o tym, że mało sypiam i wczas wstaję ;D

A wiecie co jest najlepsze? - że ja ten ząb przewidziałam, ciągle powtarzałam, że będzie w niedzielę, będzie w niedzielę tuż przed naszym wyjazdem. Trudno mi teraz nie napisać - pozytywne myślenie i jego siła dała mi kolejny raz powód do tego by naprawdę w to wierzyć!

Całuję Was drogie parafianki, jestem już w 90% spakowana, po obiedzie tylko we dwoje (czytaj --> siedzę teraz z pełnym brzuchem) Maniusiowy śpi w łóżeczku bo rano był u nas burzystan i go obudził. Ale jestem happy!