Marceli już drugi dzień biega po domu wystrzyżony, te włosy już miał takie duże, że tworzyły się z nich gigantyczne sprężyny, które niechętnie dawał sobie rozczesać. Podjęłam decyzję, że w kąpieli się obetnie Mańka małego - po raz pierwszy w życiu. 

Jest jakaś różnica ? 

Buzię ma wciąż w krostkach po komarach, i siniak na łuku brwiowym od bliskiego spotkania z pudełkiem z zabawkami.  Jest ostatnio niepochamowanie nieostrożny. Nic tylko biega i się na wszystko przewraca, a tak Go chwaliłam swego czasu, że taki roztropny i ostrożny. Uznajmy, że roztropność mu przeszła. Dziś w miarę spaliśmy w nocy, za to pospaliśy do 8:30 rano!  Ale od czasu ewakuacji musi spać z nami na łóżku, w łóżeczku śpi tylko w dzień. Nie wiem w zasadzie czy te ostatnie noce to nie efekt przeżywania tego stanu wyjątkowego, może był w szoku i musiał to odreagować. Dziś liczę że nie będzie gorączkował i że będzie spał u siebie w łóżeczku. A my się wreszcie wyśpimy. Woda opadała, deszcze nie pada, więc będziemy spać spokojnie. Bo wierzę w to, że nic się już nie wydarzy. 

Kilka zdjęć już po - jak obcięło nam brzeg:

Gdybyście mogły sobie wyobrazić - woda była wszędzie, wysokość pod samą barierkę praktycznie.

A słup jak tak stał tak stoi, obwiązali tylko ten kawałek drogi taśmą i postawili pachołek a drugi pachołek zrobili z gałęzi - bardzo cool.

Polska metoda na stabilizację słupa:

Żeby trochę bardziej uajwnić spryt polskiej myśli inżynieryjnej pogotowia energetycznego i OSP, barierki też tam nie mają sie czego trzymać bo je również podmyło.

Dzięki oleju silnikowemu, który mieliśmy w garażu dobrze widać dokąd sięgała woda. W piwnicy brakowało 20 cm do sufitu.

W miejscu z którego robiłam zdjecie stoi mniej więcej dom. Po drewnie widać dokąd szła rzeka. Barierki na moście brak. No i most był cały pokryty asfaltem... ale alsfalt rzeka zabrała.