...idziemy na spacer, wszyscy ubrani po kilkunastominutowych bataliach, wszyscy spakowani, wychodzimy, wyjeżdżamy wózkiem za bramę.. i pada. Jest tydzień, słońce przypieka, jest przyjemnie ciepło, zjeżdża mąż z trasy...i pada. Jestem zmęczona, mam ochotę na luźniejszy wieczór, a dzieci jak nigdy nie mogą się uśpić i się drą.. wtedy to już ja padam - na twarz. A jak nie mam planów, bo Farbena w domu nie ma i nudzę się jak mops..to padają - i śpią już od osiemnastej. 

Zawsze tak jest? Taka zależność? Złośliwość? 

Zero wyczucia czasu w tym świecie.

Czekamy na telefon od szefa. Przy okazji rozmów niekończących się wieczorną porą pod altanką wychodzi na wierz, że firma wcale nie jest taka w porządku jak nam się wydawało, zbiera albo starych albo świeżych kierowców i na tym jedzie.. starych nikt nie chce zatrudnić, nowych tak samo. Więc każdy zgodzi się na warunki i na umowy jakie tam są.. zastanawiam się jak to jest, Farben wypisał się z UP, więc automatycznie ja i dzieci przestaliśmy posiadać ubezpieczenie zdrowotne, (teraz czy tam za 30 dni bo nawet nie wiem w jaim czasie) przestajemy być ubezpieczeni. Mój mąż jak się ostatnio dowiedział ubezpieczony zdrowotnie jest tylko wtedy kiedy jeździ - a co z nami? Po receptę na Bebilon pepti mam chodzić tylko w te dni, kiedy jest w trasie? A jak będę potrzebowała lekarza w dzień kiedy Farben ma urlopówkę wpisaną, to co? Pochrzanione to dla mnie jest szalenie. Szef jak się okazuje do płacenia też nie jest za prędki, niby płaci, ale nie całe sumy tylko wypłaca po części, nie lubię takiego systemu, bo kasa w moment się rozwala, inaczej jest jak całość się dostaje.. kurcze, trzeba przetrwać raptem ( O.o) 2 lata na takich kiepskich warunkach, bo wszelke oferty pracy wymagają dwuletniego doświadczenia.. jeszcze żeby kierowcy sie zgadzali na te podwójne obsady..a tak ciągle tylko czekamy na telefon.

A Chrzest święty Antosia planujemy na 1 czerwca 2014.. tak akurat w dzień dziecka.