Smakowy..

Musiałam to zrobić kiedy zobaczyłam nektar ananasowy w biedronce. Otwarłam Malibu, które dostałam od Farbena jak jeszcze nie wiedziałam że jestem w ciąży z Antosiem. Ponad rok. Smakuje równie pysznie jak ówczas, jedynym mankamentem jest fakt, że popijam go sama, niby ten trunek zawsze popijałam tylko ja, a Farben wtedy pijał coś mocniejszego bardziej męskiego, ale i tak mi łyso. 

Bardzo długo jak na siebie samą tutaj nie pisałam, w dzień nie ma kiedy, wieczórem albo są inne zajęcia, albo wiszę na telefonie, albo się nie chce.. mimo że i tak się czeka na wieści gdzieś z Europy. Wrzucam zjęcia na FB, bo tam małżonek może podpatrywać co u nas. Założłam mu tego funpage'a. Dzień kręci się za dniem, noc nieprzespana za nocą..

W międzyczasie upiłam już pół drinka, kurcze to jest takie dobre, że nawet nie czuje się co się pije.

Antoni zaczyna mi pięknieć, włosy od spodu rosną jasne, ale nadal jest z niego przystojny czarnulek o śniadej karnacji ;) jak mama, która dziś po raz kolejny kosiła trawę. Wcina żarło nawet już z mięskiem, i zabiera się coraz bardziej do siadania, w sumie to już jest jego czas.. Nadal dużo śpi w dzień, w nocy co 3h wstaje na mleczko, rano po 4tej jest już dla niego dzień.

Marceli z dnia na dzień coraz bardziej mądrzeje no i niestety przybywa mu energii, której nie jest w stanie spożytkować a co za tym idzie i ja mam różne z tym problemy. Wstaje o 5tej. Mocno przeżywa pracę swojego ojca, za każdym razem przepłakuje albo poranek albo noc, kiedy skojarzy, że taty nie ma.. nie pytajcie mnie jak się z tym czuję, kiedy nie potrafię go uspokoić bo nie jestem tatą.. dziś karmiliśmy 7 kaczątek i ich mamę na naszym mostku na naszej rzece ( na szczęście bezpiecznej w tym roku) była frajda,  każdy spacer teraz to przgoda, opowieści, pełne emocji przeżywanie świata dookoła.  odpieluchowanie wypada nadal średnio, ciężko mi się to ogarnia kiedy nie ma w domu Farbena a dziecko mocno to odreagowuje. Może z czasem przywyknie..? Sama nie wiem czy tego bym chciała? Jak jest lepiej, ciągle tęsknić i tęsknotę swą okazywać czy przyjąć co jest dane i pogodzić się z tym, że go nie ma, nie przeżywać, zacząć spać..

Zwolniłam tempo picia, żal tak duszkiem, jak tylko jeden drink. Ani kropelki więcej.

Póki co jestem jeszcze na etapie przeżwania, czy mój mąż zjedzie na łikend do domu, póki co udało się, że dostali ładunek spożywczy na jutro, będą mogli jechać na zakazach. Uf, czasem szefowi się uda być łaskawym.

Tak więc żyję sobie dziećmi i telefonami, masami zdjęć by upamiętniać to co mogłoby go opminąć, już nigdy się nie powtórzyać a co chciałby zobaczyć i on..

Jutro jestem z dziećmi całkiem, całkiem sama. Przynajmniej zajmę się nimi na 100% całkowicie sama.