u mnie jest ok. groby mam w swoim mieście. co rok to różnie bywa- raz się kogoś spotka, a innego roku nikogo. dalszej rodziny to w większości nie znam.

przeciez to normalne ze rodzina sie zjerzdza i kazdy chce pogadac jak dlugo sie nie widza. nie musisz jechac na "zlot". u mnie np jest tak, ze rodzina owszem jest, ale na mszy. jak sie jedzie pod wieczor to juz nikogo nie ma, ewentualnie jakies pojedyncze osoby. (z rodziny).  a 22 lata na zalozenie rodziny to chyba nie tak wczesnie

nie chodzi mi o to ze wczesnie ale moja kuzynka to taka lalusia i dla niej kazdy moment jest nie odpowiedni jak to ona sie przechwalała ze dzieci dopiero po 30 stce ale najpierw slub a tu hop napierw dziecko a slub nie wiadomo

a i dodam ze nie chodzi zeby nie porozmawiac bo oki pryjezdzamy spotykamy sie ale nie po to zeby zapytac kogos gdzie kupil buty czy kurtke a ile dal za wózek itp dla mnie rozmowa to znaczy zapytac co slychac jak sie zyje co sie zmienilo etc

wydaje mis ei ze przesadzasz. nie widze nic zlego w tym, ze ktos zapytal o buty. moze akurat takich szukala? wystarczy troche wyluzowac a zycie staje sie przyjemniejsze.  kazda Twoja notka jest taka "zła" pochmurna i "narzekająca". nie widziałam żadnego pozytywnego wpisu

niestety takie mam zycie nic mnie w nim nie pociesza :( jedynie dzieci do ktorych czasem nie mam juz sily

to zrób coś z tym, takie życie to nie życie. nie można ciagle być niezadowolonym, bo z takimi ludzmi nie da się żyć. 

JA nie narzekam tylko wyrzucam swoje zale a blog to jedyne miejsce no niestety przyjacol i swoja rodzine zostawilam w innym miescie a tu  nie mam nikogo z kim mogla bym pogadac wiec pisze to co lezy mi na sercu

U mnie świętę zmarłych wyglądało jak zlot rodzinny jak nie byłam dzieckiem, nastolatką, wszystkie ciotki i ich dzieci, ale wtedy jak najbardziej lubiałam takie spotkania. Teraz wygląda to tak że jeździmy z mężem wcześniej na groby, żeby jakoś ogarnąć to w czasie. Zresztą nie lubię tego ścisku na drogach i cmentarzach więc spokojnie w dniu święta zmarłych zostajemy w domu. Zawsze zajeżdzamy do kogoś z rodziny w miejscu gdzie mamy czyjś grób, teraz człowiek taki zaganiany że to często jedyny czas kiedy wyskrobie się go troszkę dla najbliższych.

miało być - jak byłam dzieckiem, nastolatką-