Kochana mimko. Wiem co czujesz i rozumiem twoje rozzalenie :/ sama czesto przezywam identyczne rozterki. Z jednej strony kocham to swoje zycie a z drugiej tak bym chciala rzucic ta rutyne monotonie i zrobic cos szalonego. Mysle ze to wszystko bierze sie ze zmeczenia materialu. Brak snu ciagly pospiech i narastajaca kupa obowiazkow wciaz tych samych i wciaz zaleglych. To sprawia ze czujemy sie jak robory. A wszystko to poteguje jesienna handra. ale mysle ze to minie. Kiedy dzieci podrosna kiedy przyjdzie wiosna kiedy czlowiek nauczy sie w tym wszystkin dbac tez o siebie choc to bardzo trudne zwlaszcza majac male dziecko. Nie zalamuj sie kochana. I nie wymagaj od siebie zbyt wiele. Czasem trzeba troche wrzucic na luz. Ja sie dopiero tego ucze. niedawno w domu musialo byc na blysk naz zadbany w kazdym aspekcie dziecko zadowolne a ja z wywieszonym jezorem latalam w te i we wte. Ale ucze sje zwalniac tempo. Pozwalac sobie na chwile lenisfwa. Mysle ze to potrzebne

Niestety mam tak samo:(

Ja również mam tak samo a najgorsze ze mężczyźni nie zawsze rozumieją ,wracają i oczekuje ze zawsze bedziemy w swietnym nastroju i nie mamy powodów do smutku czy zlych dni