Mąż i mama :)No i teście nie mogę powiedzieć,że jak potrzebuje pomocy to mi nie pomagają.

Na męża mamę tatę siostrę szwagra. Dziś Tata wiezie mnie na szczepienie synka.

Mąż pracuje za granicą, koleżanka bawiła mi dzieciaki jak poszłam na wesele do siostry, bo całe moje rodzeństwo tez było na weselu, ale to było tylko jeden raz. Nie lubię zostawiać chłopaków obcym, raczej zostawiam dzieci rodzinie. Na dole mieszka moja mama, jest już k. 80-tki i jest schorowana, więc ciężko jej bawić dzieci, ale jak Aleks śpi, to wiem, że jest w domu , a ja mogę wyjść np. na zakupy, albo do fryzjera.
Mam siostry, które zostają z chłopakami gdy ja mam np lekarza. Raz w miesiącu jeżdżę na kontrolę do Gdańska, zajmuje mi to cały dzień. Po urodzeniu Aleksa 2 razy leżałam w szpitalu po 2 tyg.
Siostry tak ułożyły grafiki, żeby ktoś był rano i po południu, inna przychodziła na noc.

Nie nadużywam tego, żeby wyjść na dyskotekę, ale w sytuacji kiedy jestem chora, albo mam inną pilną sprawę wiem, że mogę na nie liczyć.

Na męża , bo my sami za granicą .Szwagierkę , czasami koleżanki . Pomagamy sobie bo tutaj kazdy praktycznie sam bez rodziny .

Partner, moja mama chociaż mieszka trochę daleko, ale jeśli jestem w potrzebie zawsze stara się znaleźć czas i przyjechać. Teściowa też do niedawna, ale wyjechała za granicę i nie wiadomo kiedy wróci teraz ;p

Na siebie i męża - mieszkamy 500 km od najbliższej rodziny

Tak samo ;) nas wiezie w poniedzialek do lekarza :) ale skład pomocy taki sam :)

Na siebie :) Ale nie powiem, jak mi trzeba zostać z dzieckiem to mama, albo P. babcia zostaje bez problemu. Innej pomocy nie potrzebuje.

Partner, dużo moja mama. Czasem koleżanka.

Na narzeczonego i tesciowa glownie. Ale to dlatego ze moja mama nie mieszka tak blisko.