Święta, świeta i po świętach. 

Dzisiaj znowu była pobudka wpół do 7 i szykowanie synka do przedszkola. A w święta było tak cudownie, pobudki przed 9, potem wskakiwaliśmy w czwórkę do jednego łóżka i dzieciaki śmiały się, skakały po rodzicach. 

A dzisiaj wraca szra bura codzienność: pranie, sprzątanie, gotowanie, zakupy. Podobno na dzieci rutyna działa uspokajająco, no i dobrze. Tylko, że ja nie jestem dzieckiem i te codzienne nudne czynności doprowadzają mnie czasem do szału. 

No ale nic mamy nowy rok. Moje postanowienie na ten rok: więcej się uśmiechać i próbować rozwiązywać problemy, bo płaczem i łamaniem rąk nic się nie osiagnie.