Wiesz jak ma się dziecko,to nie ma się czasu na kariere,wtedy dziecko będzie nieszczęśliwe...wiem to,bo sama przeżyłam miałam wszystko a właściwie nic,rodzice ciężko pracowali a ja z bratem sama w domu przez całe dnie,teraz jesteś mu najbardziej potrzebna przez 1 rok Jego życia,przy nikim się tak nie uspokoi jak przy Tobie,każda matka ma marzenia i je miała i się poświęcała dla dobra dziecka,ja też mogłam obrać inny tor ale postanowiłam być przy tym przy czym jestem.

Szczescie dziecka jest priorytetem :) Może jeszcze kiedyś dostaniesz taką szanse.

wiem,z e to wielka szansa dla Ciebie.. ale ja tez bym nie zostawiła maleństwa.. nawet pod najlepsza opieka...

Marzenia trzeba realizować,jasne,że dziecko jest najważniejsze ale pół roku jak dla mnie to nie dużo tym bardziej,że mały był by pod opieką mamy twojej.Nie wiem może jestem wyrodną matką ale ja jestem zasady szczęśliwa matka szczęśliwe dziecko.

To raczej szczęśliwe dziecko-szczęśliwa matka a nie odwrotnie.

Ja bym pojechala :) jesli to moze byc szansa na lepsze zycie dla was to pol roku to nic w porownaniu z tym ile mozesz zyskac Wiem ze latwo sie mowi i decyzja jest bardzo bardzo ciezka ale pomysl o tym :)

Natalko chyba nie może być odwrotnie,to dziecko bierze z ciebie przykład,radośc życia nie odwrotnie to ty jesteś bodźcem dla dziecka,ty go uczysz jak ma patrzeć na świat,nie może być odwrotnie:)