Ja już chciałabym mieć to za sobą, ale będę tęsknić za tymi kopniakami i brzuszkiem :(

ehh..a przedemna jeszcze tyle miesiecy:(( ale jak czytam takie blogi to mam lzy w oczach ze wzruszenia:) 

Mam to samo, czasami tak bardzo się boję, że nie dam rady a Malutka wtedy uśmiecha się do mnie albo łapie za palec :) Jutro skończy 3 tygodnie i tak bardzo ją kocham :) Warto było dla takiego malca przejść przez to wszystko ;) Najbardziej się bałam kiedy dwa dni po wyjściu ze szpitala zachorowała... miała takie straszne pęcherze na skorze :( jak pękały to pojawiały się wielkie straszne rany, myślałam że się zapłacze nad tym maluszkiem, trafiłyśmy do szpitala na tydzień... okazało się, że to pęcherzyca wywołana bakterią paciorkowca, ktorą prawdopodobnie zaraziła się w szpitalu :( byłam taka nieszczęśliwa... ale jest już na szczęście wszystko dobrze :)) mała rośnie :-) je prawie cały czas :) (moje biedne cycole heh ) Teraz każdy dzień z moją iskierką jest wspaniały :)

Dużo zdrowia dla Ciebie i Twojej Kruszynki :)