Dopiero od kilku dni wiem że jestem w ciąży. Dokładnie od niedzielnego poranka. Chyba jeszcze nie za bardzo przwykłam do tej myśli mimo że staraliśmy sie o dziecko przez 1.5 roku. Nadal jestem w głebokim szoku. Ja w ciąży???? Jak to możliwe??? Jak to się stało??? Jak mam z tym żyć?? Co robić??? To nawet nie jest strach ale raczej podobne uczucie do tego kiedy po raz pierwszy szłam do szkoły. Jestem podekscytowana a zarazem niczego nie wiem i wszystkiego się obawiam. Czy dam radę?

Chcąc pozytywnie nastawić się do swojego kilkudniowego dzieciecia zafundowałam zdjecie szkraba na stronie internetowej 'babystrology'. Jak na razie nie wygląda zbyt przekonująco... hmm... nieco jak ufoludek. Man nadzieję że już wkrótce zacznie nabierać człowieczych kształtów bo inaczej nie udowodnię mojemu M że to jego... :-) Muszę uzbroić się w cierpliwość a to przy pierwszym dziecku chyba najtrudniejsze.

Mieliśmy nikomu nie mówić a wie już prawie cała rodzina. Ja i tak w przesądy nie wierze. A niech wiedzą, niech się cieszą razem z nami. Co ma być to będzie.