Stało się. Wczoraj byłam na ostatniej konsultacji i USG przed porodem. Oczywiście jak zwykle zaczęło się od ktg, które wykazało już skurcze których ja nie czułam. Następnie było USG, a tam zaskoczenie. Lekarka wykonywała 3 razy pomiary bo nie mogła uwierzyć że w tym brzuchu który mam noszę tak duuuuże dziecko. Waga wyszła 4700g, obwód główki powyżej 42tc no i UKM zwiększyło się do 20mm (co mnie najbardziej zmartwiło). Mam jeszcze nadzieje że po urodzenie to wodonercze zniknie jak ma w zwyczaju, przynajmniej czasami. Wracając do wagi mego "maluszka" Pani Doktor na konsultacji w szpitalu stwierdziła że trzeba umówić CC, ponieważ z urodzeniem takiego malucha sobie nie poradzę. Zawsze chciałam rodzić naturalnie, a tu taki psikus. Cóż trzeba się dopasować. Przeraża mnie ta cała myśl o tym że będą mnie kroić, wbijać igłę w kręgosłup, cewnikować, a później będę cierpieć od bólu z powodu rany. Chciałabym móc zająć się własnym dzieckiem, a nie leżeć z boku i patrzeć jak mój kochany go trzyma. Bezsilność jest najgorsza. Czego jednak się nie robi dla dziecka. Także podsumowując jeśli nie złapią mnie bóle wcześniej (tak naprawde jestem 2 dni po terminie) we wtorek na świat przyjdzie mój synek: Gustaw Jan, moje duże szczęście.