Dziś zaczęłam naukę samodzielnego zasypiania mojego Dawida. Mam nadzieję, że wytrwam. Muszę dać radę, bo może w końcu skończą się te koszmarne noce, bez snu z mnóstwem pobudek i zabawami po nocach. 

Póki co ciężko. Dwie drzemki. Godzina chodzenia po łóżeczku, cudowania, krzyku, płaczu, skakania w nerwach. Pierwsza drzemka - porażka. Po 15 minutach się obudził. Niby nic dziwnego, często tak bywało ale miałam nadzieję, że będzie lepiej. I popłakałam się aż z tego wszystkiego... ;( Druga drzemka= 40 minut spania. Już lepiej. Mały jest niewyspany gorzej niż zawsze i marudzi.... ale zobaczymy co dalej....

Boże daj mi siłę .... bo ciężko mi patrzeć jak płacze :(