W Pl bywało że zamykałam się w ubikacji bez okien.. pod warunkiem że pies mnie nie ubiegł :/ W Uk nie widziałam i niesłyszałam jeszcze burzy, która choć troche przypominałaby taką polską.. Tak więc narazie została mi tylko arachnofobia.

mieszkam na ostatnim pietrze.. nie dosc ze burza  nam daje sie we znaki  to jeszcze mieszka w bloku i nie ma windy:)Kiedys wielbialam   byc sama w domu podczas burzy lub zasypiac...ale odkad jestm w ciazy stalam sie wgl jakas bojazliwa.

a co do leku przed pajakami....to moj jest ogromny.nawet maly   chudzielec cykus to dla mnie tarrantulla.

dusienka, arachnofobia to najgorsze co może być...  Ja mam ją od dzieciństwa kiedy to kolega wrzucił mi za koszulke wielkiego włochatego pająka.

dodam ze w 20 tc jak byłam na wakacjach nad morzem Czarnym spałam dwa tygodnie w samochodzie bo były pajaki... 

ja bałam sie burzy jak byłam mała i moja babcia straszyła mnie i mojego brata, ze burza jest wtedy kiedy pan Bóg sie na nas gniewa i takie tam bzdury. Teraz uwielbiam wręcz zawsze z wypiekami na twarzy czekam aż burza osiagnie swoje apogeum. Chociaż ze 3 lata temu nie bylo mi do smiechu kiedy przez moje miasto przeszła taka nawałnica, ze połamało prawie wiekszosc drzew w parku, zgineły 3 osoby i nie mielismy prądu przez 3 dni ani ciepłej wody. Ale to siła natury i z nia nie mozna walczyć. Owszem podczas burzy wyłaczam wszystko z gniazdek bo czasem lubi nam poprzepalac modemy albo komputery ale jak to wszystko zabezpiecze mam radoche jak małe dziecko ^^

Dałam nie bo jak siedze w domu to się nie boję:) jak jestem na powietrzu i jest burza to się boję:)

Zaznaczyłam tak,ponieważ burzy boję się tylko wtedy gdy jestem poza domem,jak musze być na powietrzy.Natomiast  wdomu nie robi to na mnie jakiś specjalnych wrażeń.

ja uwielbiam burze jak tylko się zaczyna idę nagrywać:P

Tak, boje się od dziecka...