I pomyśleć, że przed chwilą był 25 tydzień i zamartwianie się stanem szyjki. Synek waży już 1350 gram, to dużo jak na mnie, bo ja do wielkoludów nie należę i mam nadzieję, że przystopuje cobym mogła go spokojnie urodzić. Jego starszy brat na tym etapie był mniejszy a i tak po porodzie ważył 3130 gram. Szyjka się nie skraca, wszystko ładnie się trzyma. Syn zmienił położenie i jest główką w dół, ale wysoko. Zaczęło się dobrze układać, mam wrażenie, że spokojnie donoszę jeszcze conajmniej te 7-8 tygodni. Gorzej tylko z bólem spojenia, momentami nie do zniesienia. Okropnie piecze i rwie, taki urok ciąży. Co do wyników - lecą w dół. Zaniepokoiło to lekarza. Mam zalecną kurację na nerki, powtarzamy winiki przed następną wizytą. Na własną rękę biorę żelazo i czekam na poprawę.

Mama ma pogrypowe zapalenie oskrzeli i płuc. Oczywiście uważa się za mądrzejszą od lekarza i chce iść w piątek do pracy. Męczy mnie już to, nie mam siły i ochoty na tłumaczenie.

Dziadek w piątek wyszedł ze szpitala. Z dnia na dzień jest gorzej, co widać gołym okiem. Dzisiaj zwymiotował i zemdlał zaraz po śniadaniu. Totalny brak kontaktu, z osoby biegającej na działkę z dnia na dzień stał się warzywem. Okropnie wyniszcza ta choroba. Wielki podziw dla teścia, który ma stalowe nerwy i radzi sobie ze wszystkim doskonale. Ja mam stres. Boję się okropnie, nie radzę sobie w tej kwestii.

Staś jest bardzo grzecznym chłopcem. Wszystkich bawi jego odmawianie - zawsze jedna odpowiedź "nie, dziękuję". Tak więc dziś na fotelu u dentysty było "nie, dziękuję" ;). Dentysta zadowolony ze stanu zębów, zadbane i eleganckie. Na chwilę obecną dodatkową trójkę zostawiamy, wyrwiemy za jakiś czas. Teraz kolejne wizyty czekają nas już u ortodonty, cholernie krzywo góra idzie. Piątki mamy w drodze, dwie na dole i chyba jedna u góry. Łapki w buzi non stop. Synek pięknie zadaje sobie pytania i sam na nie odpowiada. Przykładowo (obok mnie) "chcesz płatki? tak, chcesz płatki, dobrze, dziękuję" albo "lula? tak, lula dobrze, lula" i przynosi mi pilot żebym Epokę Lodowcową włączyła. Mięsa nadal jako tako nie je, chyba że mowa o kotlecie. Przychodzi więc do kuchni i pyta prawie codziennie czy jest "koklet". Nosek ma zapchany, kupiłam pneumolan, smaruję mu klatę balsamem również pneumolanowym, na noc dupę osiołka kropię olejkiem oilbas (czy jak to się pisze), daję też pneumolan tussi na kaszel, bo nocą go trochę męczy. Do noska daję protargol i nasivin i czekamy na poprawę. Dodatkowo zauważyłam, że synek cierpi na bezdech nocny. Jestem tym przerażona, na następnej wizycie porozmawiam o tym z lekarzem. Robi sobie długie przerwy między wydechem w wdechem. Dzisiaj też będę słuchać.

Na dziś to tyle, napiszę po trzecich i ostatich badaniach prenatalnych na koniec lutego.