o tak...ostatnio moj B robil duzo nadgodzin wiec gadalam do brzuszka jak najeta...to chyba normalne...nawet ksiazki czytam na glos...mam nadzieje ze moje malenstwo kocha moj chrapliwy glos;)

Tak ja też rozmawiam do brzuszka;] ale najwiecej do niego mówie jak mnie bije od środka hehe

Oj tak rozmawiam z Małym cały czas:)Niech wie,że mama go kocha i na niego czeka:)

Ja tez do niego mówię...dzieci slyszą glosy z zewnątrz juz w tym tygodniu...i rozpoznaja je...niech wie ze mamusia o nim mysli i czeka...;)))) potem bedzie juz doskonale znal mój głos po urodzeniu ;))))

ja też rozmawiam z moim brzuszkiem:)

Rozmawialam... i nawet spiewalam... :) Przy trzeciej corce procederu spiewania jednak juz nie uprawialam. Obydwie starsze wyniosly niestety traume (czyzby z zycia plodowego?) jezeli chodzi o moj glos (mam taki ladny, ze nawet do choru szkolnego wzieli mnie na lawke rezerwowych) i jak tylko umialy co nieco powiedziec to prosily: mamusiu! przestan...

Ale, jak mowie to mam piekny (hehe) glos... wiec to akurat robilam... Do tej pory malutka slyszac tylko moj glos (jak mowie, a nie jak spiewam, bo wtedy dostaje szalu) sie uspokaja... :) 

ja to jeszcze nic... jak mój mąż nawijał do brzucha to czasami już błagałam bo nie wiedzialam o co w tv chodzi :D a on na to zawsze- umacniam więzi i nawiązuję kontakt. hehe fajnie było

tak zawsze rozmawiam

Rozmawiam, tatuś zesztą też :)))

Nie tylko rozmawialam,ale mu czytalam,spiewalam i wszystko co robilam objasnialam :)