człowiek cały czas zastanawia się i czeka na przyjście na świat dizdziusia, zastanawiam się jak wasze stosunki z partnerami i jak oni to znoszą???

u mnie bywały wzloty i upadki, ciągle mam ochote płakać bez powodu, czasami nie potrafię wyjaśnić dlaczego zachowuję się tak a nie inaczej.. zapominam się , tracę głowę. czasami mam wrażenie, że dzidzia wyjada mi rozum, zdarza mi się popełniać gafy, przed ciążą nie było czegoś  takiego heh  coś musi w tym być.

*wiem, że ciąża jest wspaniałym okresem w życiu każdej kobietyi tego się nie zapomina, rodzi się w nas życie i my same możemy je podarować ciesząc się z każdym dniem czując to w sobie, ale napewno każda z nas ma chwile słabości kiedy czuje się bezradna, bezsilna, niepotrzebna, zaniedbana..

*a mój partner cały czas powtarza mi, ze ślicznie wyglądam.. denerwuje mnie to bo przecież widze w lusterku jak strasznie sie zmieniłam i jak zmieniło się moje ciało..

to już nie to samo:(

*mam takie momenty kiedy czuję się psychicznie dotknięta tym wszystkim, ale HALO-->będę w końcu mama! więc dlaczego się przejmuję tym jak wyglądam..napewno uda mi się wrócić dopoprzedniej wagi.

 Wy też tak macie.. ??