a ja tam uwazam ze kazdy cycek sprawa indywidualna;) jak to mi kiedys moja ciocia powiedziala jak se robisz tak se masz do dzis i ja jej to pare razy powiedzialam ;) tez przeszlam horror z karmieniem piersia popekane sutki krew ropa wrzask i patyk w zbach podczas karmienia... ok przezylam do zis mala mam na cycku i wiele tym cyca zawdzieczam bo juz 3ryzy bylam chora a mala nic nie zlapala bo z mlekiem jadla przeciwciala w tedy zrozumialam wow ale super Boze dziekuje Ci ze jest cos takiego ze ona nie musi byc chora z mojej winy.... tez nieraz szlak mnie tarafia ostatnio siedzimy u tesciow a maz do mnie ...''ej leje ci sie..'' a ja o kurw@ i biegiem lap za mala i do karmienia tez mnie to wnerwia bo posciel poplamiona mlekiem bluzki i  w ogole.... ale jestem len!!!;P nie chce mi sie tych butelek myc robic jej mleka moze zje moze nie a tak wyciagam daje chowam i juz ;)  teraz sie zastanawiam  jak ja odstawic od cycka i powiem dla mnie to katastrofa bo nie wiem jak sie za to wziasc a ona tak lubi sie w cycole wtulac i sobie cyckac mleczko....

nie jestes sama w swoich przemysleniach hehehe ja co prawda jeszcze nie urodzilam jutro ide na wywolanie ale mam podobne myslenie co do bycia w ciazy nie lubialam tego od pocztaku pierwsze wrazenie fajnie bede mama super i wogole nosze w sobie nowe zycie a pozniej 3 miesiace przerzygane zatwrdzenie hemoroidy wszystko na raz mysle sobie zobczysz dzidzie wszystko ci wynagrodzi pozniej dwa no moze 3 miesiace czuje sie ok aczkolwiek z 49 kg malej kobitki staje sie sloniem i to nie do konca tak ze narzekalam i takie tam poprostu nie podobam sie w ciazy sam sobie i chocby wszscy wokolo mowili ze wygladasz pieknie ja czulam sie zle no i teraz to jest dopiero gehenna skurcze przepowiadajace biegunki bole cyckow i moje kochane dziecko jeszcze jakby tego blo malo nie chce wyjsc i juz;p;p;pkopniaki w nocy nie aja spac wyjsc sie nigdzie nie da bo jak nie ma toalety to ani rusz... i do teg to karmienie piersia to nie tak ze jestem egoista czy cos ale poprostu mam taka gleboka blokade psychiczna ze nie chce i juz a wszyscy dookla jak mozesz co z ciebie bedzie za matka i taie tam ale co zrobic kiedy czlowiek nawet jezeli by chcial to nie da rady pozdrawiam zapracowana mame i przepraszam ze sie tak rozpisalam

ja mam nadzieję że uda mi się karmić dłużej niż sarę ale jeśli nie to wcale nie zamierzam się tym przejmować :) urodzić też wolę sn ale jeśli trzeba będzie inaczej to też nie będę rozpaczać :)

A ja Ci podpowiem, Że dziecko te przeciwciała co miało dostać dostało w pierwszych karmieniach, wtedy jest ich najwięcej. A położna nawet mówiła, że wtedy je tylko dostaje, a później to już taki pic na wodę:) czyli tylko jedzenie i picie.

I jak czytam Twój wpis to jakbym czasem słyszała siebie, może nie chodzi o tematy, bo mnie ciężarne nie obrzydzają, bo pomimo cierpienia karmienie sprawiało mi radość ale na cąła formę jaką piszesz ;D

pozdrawiam Cię;) każdy ma swoje zdanie i za to powinno się ludzi szanować ;)

Dzięki za pozdrowienia :) Ja też jestem zabiegana niesamowicie odkąd zaczęłam pracę. Jestem tu tylko dlatego że szefowa ma urlop i mam szansę zajrzeć do neta w pracy :) A to normalnie było niemożliwe.

Wracając do tematu to wiem co czułaś i czujesz... Ja mam bardzo podobne odczucia. Ciąża była dla mnie koszmarem z powodu okropnego samopoczucia, przybrania na wadze i wielu innych przykrych rzeczy np. że musiałam pół ciąży przeleżeć w łóżku.

Poród i połóg to również było bardzo bolesne doświadczenie. Do dziś pamiętam jakie morze łez wylałam jeszcze w szpitalu kiedy zobaczyłam się w dużym lustrze, wyglądałam tak koszmarnie że nie mogłam w to uwierzyć. Spuchnięta, czerwona, gruba, z ogromnym brzuchem jakbym w ogóle nie urodziła jeszcze, do tego miliardy rozstępów, spuchnięte nogi.... Wszystko mnie bolało a łzy płynęły mi niemal cały czas.

Później w domu z małym dzieckiem zupełnie sama... To pierwsze dziecko i w ogole nie miałam pojęcia co i jak robić aby przestało płakać. Dostałam 41 stopni gorączki, zapalenia piersi i jednocześnie rozeszło mi się pół blizny po cc...

Dziecko płakało niemal nieustannie.

Początki były straszne. Do tego milion telefonów od rodziny z "dobrymi radami". Nikt nie ruszył dupy aby pomóc. W szpitalu to przychodzili pielgrzymkami mimo że nie chciałam.

Dlatego ja się nie obwiniam o to że poddałam się z karmieniem piersią. Przez ten stres pokarm sam zaczął zanikać a mi to nawet w pewnym momencie było już na rękę...

Pozdrawiam

tusia moglybysmy sobie rece podac :) Ciazy tez nie lubilam, a temu kto wymyslil cc i butelke moim zdaniem nalezy sie Nobel :)

Ciąża była dla mnie wspaniała,owszem bywały dni,kiedy czułam się strasznie,a pod koniec miałam już dosyć,bo gruba,bo nogi spuchnięte itd.,ale w porównaniu do porodu sn to ciąża była pikusiem.Heh.=)

Co do karmienia piersią to ja na samym początku karmiłam w szpitalu,bo kazali,a ja nie potrawiłam się postawić,ale i tak Wiktoria już w szpitalu dostała butelkę i tak pozostało.W końcu postawiłam na swoim i nie czuję się z tego powodu gorszą mamą.