Już półtora miesiąca osobno, a jeszcze ponad miesiąc przed nami. Tak mi się dzisiaj smutno zrobiło. Poszłam z Małą zobaczyć na obchody i wszędzie rodziny z dziećmi. Rodziny. A ja wiecznie sama z Miśką. Tak bym chciała pójść sobie we trójkę na spacer, normalnie. Normalności właśnie najmocniej mi brakuje. Wiem, że nie powinnam narzekać, bo wiele (nawet tu na forum) jest mam, które ogólnie same wychowują dzieci, ale jakoś tak mnie dzisiaj przytłoczyło to wszystko...

Do tego okazało się, że mimo, że miał przyjechać na Święta i zostać do Nowego Roku, to bardzo możliwe, że nie dostanie wolnego i przyjedzie w Wigilie, a wyjeżdżać będzie w drugie święto. A później znów 3 miesiące osobno. Ja pierdzielę. Zaciskam zęby, bo wiem, że robimy to dla lepszej przyszłości, ale czasem tak ciężko...

*

Tymczasem z okazji 11. listopada tylko ja + 1200kcal z rogala świętomarcińskiego. ;) Dzisiaj Poznań pie*doli dietę. ;)