Jesteśmy razem tyle lat, znamy się dobrze, dużo razem przeszliśmy, nie wydaje mi się, że chciałby mieć kogoś na boku. Ufam mu w 100000000000000000000000000% To jest mój pierwszy facet. Nigdy nie miałam kogoś innego, nie wiem czy umiałabym być z kimś innym.

ponoć psu i facetowi nie ufa się do końca. Ja już ze swoim przeszłam różne rzeczy zarówno z jego jak i z mojej strony, w grudniu 10 lat minie jak jesteśmy razem. Dopiero teraz własnie , w ciązy czuję,że moge mu ufać itp. Nie przejmuje isę swoim wyglądem w trakcie i po ciązy, oczywiście wziąc za siebie to sie wezmę jak zwykle ale to tez i dla siebie , nie tylko dla niego.Wydaje mi się,że trzeba siędotrzec dobrze i dośc długo ze sobą być aby zaufac komuś tak do końca. A i tak nie wiemy co przyniesie nowy dzień. 

A ja się tym nie przejmuję, czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal. Nie lubię popadać w paranoję. Taki juz mój charakter. My też z mężem znamy się długo, bo 12 lat i oboje wiemy, że "okazja czyni złodzieja." Ufamy sobie oboje, ale nie bezgranicznie, nie jesteśmy idealistami.

ja mu ufam.. inaczej nie dałabym rady z nim żyć i powiedzieć 'tak'..

oczywiście są w życiu lepsze i gorsze chwile kiedy powstają jakieś ( ? ) ... ale mimo to ufam mu i nawet jak jestem (tak jak ostatnio) tydzień z dala od niego.. wiem, że nie zrobiłby nic co mogłoby mnie/nas zranić

często pokazuje mi jak bardzo mnie kocha, a teraz w ciąży to już w ogole.. sama momentami sobie zazdroszczę takiego faceta..

mimo to uważam, ze należy o związek dbać i się starać całe życie.. nie można odpuścić.. u nas ROZMOWA jest złota, jesteśmy 8lat  - wiadomo bywało różnie, ale to własnie dzięki rozmowie udało nam się przetrwać razem.. mamy zasade że szczerze mówimy o swoich uczuciach, pragnieniach, obawach...

bezgranicznie to nie można ufać nikomu;)

jasne, nawet sobie nie ufam w 100% ;p ale bez zaufania w związku trochę ciężko..

Kiedyś ufałam bezgranicznie i się przejechałam, dlatego podchodzę teraz do tego z lekkim dystansem, ale mimo wszystko ufam. Jeśli zaufania w związku nie ma, to uwierz choćbyś nie wiem jak się starała to i tak się wszystko posypie, a jak będziesz mu wmawiała,że Cię zdradził, czy podrywał inne kobiety itp to w końcu sama popadniesz w paranoję, a on pojdzie i w rezultacie zrobi to..  Trzeba dużo ze sobą rozmawiać ja również za tym jestem,żeby o związek dbać..  i przede wszystkim jeśli chce się z kimś być i się kogoś kocha to się głupot nie robi, więc może podejdz trochę z dystansem do nowej otoczenia swojego faceta i nie zaprzątaj sobie tym głowy:)

mój miś nigdy nie dawał mi powodów do zazdrości, znam go i wiem, jaki jest i jak sie zachowuje. pozatym, cały czas po pracy spędza ze mną, nigdzie sam nie chodzi bo nie chce i nie lubi :) nie mam powodow zeby mu nie ufać, przez rok związku nigdy nie miałam chociażby cienia podejrzeń, że mogłby chociażby z jakaś babką pisać smsy czy cokolwiek.

ufam ale sprawdzam, dla pewności ;) i zgadzam się z dorota1983

Ja myślę, że nie jesteś nienormalna. Ja też nie ufam bezgranicznie... Jakoś nie umiem. I mój R też ma pracę gdzie są dziewczyny (a jedna to się nawet na niego ślini, przynosi mu jakieś słodycze do pracy itp.) co mnie wkurza :P

Jeżeli była sytuacja jaką opisałaś czyli pocałunki itd., w której znalazł się mój facet to chciałabym wiedziec. Myślę, że lepsza jest najgorsza prawda niż kłamstwo i niepewnośc.