„Czemu pod szronem kwiat jeden ginie
Gdy z drugim słońce się pieści?
Czemu na świecie w jednej godzinie
Tyle się szczęścia i bólu mieści”

Dzień spokojny ale pełen przemyśleń,

czasami to już głowa pęka od nadmiaru myśli ,

a one na dodatek pozytywne i negatywne kłócą się z sobą o moje większe zainteresowanie.

Czekam na coś pozytywnego co znów da mi wiarę i siłę.