Do tej pory nie doskwierały mi ciążowe dolegliwości, żadnych wymiotów, mdłości. A dziś uderzyły z podwójną siłą!

Postanowiłam pojechać do lekarza autobusem (chyba od roku niekorzystałam z transportu miejskiego). Pogoda bardzo ładna, ciepło, trzeba korzystać. W autobusie tłok, ale nie w takim ścisku się podróżowało. Wszystko było ok, słuchałam muzyki i nagle ciemno przed oczami, zimne poty, czuję, że zaraz się przewrócę. Myślałam, że nie dam rady ustać do następnego przystanku, ale udało się i dosłownie wysypałam się na ławkę. Telefon wypadł mi z ręki, normalnie prawie straciłam przytomność! I wiecie co jest najsmutniejsze? Pomimo, że na przystanku pełno ludzi to nikt nie zapytał czy wszystko ok. Wszyscy tylko się gapili. Na szczęście nie potrzebowałam pomocy, odspanęłam na ławce i było ok, ale wystraszyłam się nie na żarty, pierwszy raz coś takiego mnie spotkało. Co może być powodem?

Śniadanie oczywiście zjadłam i to nie małe - jajecznica z trzech jajek ze szczypiorkiem i bułką, do tego słodzona inka. Ostatnio nie żałuję sobie jedzenia. Przez 4 tygodnie przytyłam 500g, nie za dużo,ale jednak widzę, że mój brzuch zamiast być okrągły robi się flakowaty i tłusty. Opanowała mnie mania jedzenia. Kładąc się spać myślę co bym zjadła na śniadanie, wstając pierwsze kroki kieruję do kuchni. Konkretnych zachcianek nie mam, ale szaleję za naleśnikami, tostami, czekoladą i ciastami, czyli tym co nie zdrowe. Jak tak dalej pójdzie po ciąży będę ważyła 2 razy więcej! Ale jestem ciągle głodna nawet tuż po objedzie muszę zjeść kilka ciastek. ratunku!