Godzina 7:00 Tomek wstaje do pracy, przebudzam się, za oknem ciemno i aż go pytam czy aby napewno nie pomylił się i nie jest 2:00 w nocy. Patrze na komórkę no rzeczywiście 7 rano. Boże gdybym miała wstać to przeklinałabym cały dzień. Współczuję mu, że musi chodzić do pracy i trochę mi głupio, że śpię sobie do 11. Przed 11 nie jestem w stanie wstać. Jeszcze jak Tomek wychodzi to przytula się do mnie pies i jest mi tak ciepło i błogo, że odrazu zasypiam.

Śniadanie jem o 11:30 potem spacer z psem i zaraz znowu jest ciemno! Cholera gdzie mi ucieka cały dzień?! I znowu noc i tak w kółko......

Cierpię na brak słońca... szkoda, że solarium nie wskazane w ciąży