Kurcze nie wiem, ja nie jestem w stanie tego zrozumiec. Nie o to chodzi czy kogos krytykuje, bo nie. Rozumiem, ze w zyciu moga sie zdarzyc rozne wypadki losowe, ale nie pojmuje mam, ktore swiadomie decyduja sie na dziecko wiedzac, ze nie moga sie nim zajac w pierwszych latach zycia. Nie oddalabym tak malego dziecka pod opieke w zlobku, bo wiem jak tam jest.

Tak jak Cie lubię, tu się z Tobą nie zgodzę. Tak jak napisała Roślinka, idąc Twoim tokiem myślenia dziecko mogliby mieć tylko najbogatsi. Wyobraź sobie, że Twój mąż traci świetnie płatną pracę. znajduje nową, ale za dużo niższą stawkę i żeby "żyć" musisz iść do pracy> nie masz babci ani żadnej cioci. I co wtedy?

Sama jestem w takiej sytuacji i przykro się czyta, że nie powinnam decydować się na dziecko - w sumie to nie planowałam, ale gdybym chciała mieć dziecko wtedy kiedy będzie mnie stać na to żeby z Nią zostać - do 2-3 lat ?? - nie wiem jaka granica wieku jest wg Ciebie ok - to nie miałabym dziecka nigdy, a żadne z nas nie zarabia najniższej krajowej...

w takim razie w połowa kobiet na świecie nigdy by sie nie zdecydowała na dziecko bo musza pracować i co ?
Nie demonizujmy żłobkow , ja akurat mieszkam w UK i miałam dlugi urlop , Tomek poszedl do żłobka/opiekunki jak miał 11 miesiecy . moze jako jedyna dodam ci otuch ze ani bardziej od tego nie chorowal , i ze bardzo polubił żłobek :) teraz ma prawie 3 latka ze żlobka musze go na siłe wyciągac :) Nie taki diabeł straszny jak go maluja , lepiej rozwija sie społecznie , uczy sie od swoich rowiesników czy przedszkolanek takich rzeczy o ktorych ja czasami nie pomysle , jest bardziej samodzielny . Wie ze nie jest pępkiem świata ( wazne dla jedynakow ;) )

3m-ce macierzyński płatny ok 80% i 4 m-ce wychowawczego - tutaj inaczej to sie nazywa, płatne tylko ok 30-40 %.

o w morde,to jeszcze gorzej;/
trzeba do pracy wracac bo i zyc trzeba miec za co;/
a mozesz tylko na pol etatu zeby synus jednak wiecej czasu spedzal z mamusia?